سردار شهید رضا حمیدی هفتم مهر سال 1341 در اهواز به دنیا آمد. دوران تحصیل خود را با موفقیت گذراند. پیوسته به حضور در مجالس عزای امام حسین(ع) مبادرت می‌ورزید و حتی گاهی مداحی می‌کرد. مودب و خوش‌برخورد بود و به وقت‌شناسی اهمیت می‌داد. رابطه بسیار خوبی با پدر و مادرش داشت. هیچ‌گاه به والدین خود بی‌احترامی نمی‌کرد و در رفتار با آن‌ها همیشه جانب احترام و ادب را نگاه می‌داشت. ساده‌زیست بود و دیگران را به این کار تشویق می‌کرد. نسبت به واجبات دین مقید بود. با رسیدن به سن جوانی ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد.
با آغاز جنگ به جبهه رفت. معتقد بود که جنگ یک تحمیل از طرف دشمن بر ملت ایران است و وظیفه ما یاری امام و دفاع از کشور و انقلاب است.
توصیه او به خانواده‌اش جنگیدن علیه کفر بود و آن را یک وظیفۀ ملی می‌دانست و می‌گفت: «از شهید شدن من و امثال من اندوهگین مباشید.» در تمام مدت به عنوان فرمانده و جانشین گردان از طرف لشکر 19 فجر، گردان صابرین در جبهه به ایفای نقش می‌پرداخت. قبل از هر عملیات به منظور شناسایی عازم منطقه می‌شد. در این دوران بارها مجروح شد و از ناحیه گردن، فک، پشت سر و پا مورد اصابت ترکش قرار گرفت، ولی هیچ‌گاه از تلاش و یاری رزمندگان دست نکشید تا اینکه در تاریخ 26 آذرماه سال 1366 به شهادت رسید و پیکر پاکش در قطعه 2 گلزار شهدای اهواز، ردیف 20،
مزار 24 آرام گرفت.