سرویس سیاسی-
رسانه‌های بین‌المللی و منطقه‌ای روزانه اخبار و تحلیل‌های مختلفی را درباره ایران منتشر می‌کنند. ‌ترجمه گلچینی از این گزارشات و تحلیل‌ها به معنای تایید محتوای آنها نبوده و صرفاً برای آشنایی مخاطبان با فضای رسانه‌های خارجی درباره کشورمان است.
نشنال‌اینترست: ایران می‌تواند غرب را
در درون خود تقسیم کند
نشریه آمریکایی «نشنال‌اینترست» در مطلبی نوشت: ایران اخیراً در تیتر اول روزنامه‌ها قرار گرفته است. نیکولاس اسپایکمن، دانشمند علوم سیاسی آمریکایی، در مورد رویارویی طوفانی بین ایالات متحده و ایران چه می‌گوید؟
اول از همه، واشنگتن در مورد اختلافات خود با ایران حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت، زیرا باید همچنان تلاش کند تا جاه طلبی‌های ایران را خنثی کند. رویکرد منفعل برای او مناسب نیست. آمریکا طرفدار «تعادل فراساحلی» نبود، فرض بر این بود که آمریکا باید عمدتاً از درگیری‌های خارجی خودداری کند و تنها در صورتی که ساکنان شرق دور یا اروپای غربی ثابت کنند که نمی‌توانند با یک قدرت اقتدارگرا (همچون یک قدرت شاهنشاهی، ژاپن، آلمان نازی یا اتحاد جماهیر شوروی) به تنهایی مقابله کنند ارتش خود را به میدان بفرستد.
ریملند اسپایکمن، رهبران هر دو حزب سیاسی را به سکوت و بی‌ثباتی دیپلماتیک و نظامی در سال‌های بین جنگ متهم کرد. آنها اجازه داده بودند خطرات تشدید شوند و سهل‌انگاری ایالات متحده تا این کشور وارد دهه دوم جنگ جهانی دوم شود. یا بهتر است بگوییم، اسپایکمن معتقد بود که مداخله فعالانه ایالات متحده در وهله اول مانع از قدرت گیری شکارچیان می‌شود. اقدام سریع و قوی مانع از آن می‌شود که هژمون‌های موسوم به «مناطق حاشیه‌ای» اروپای غربی و شرق آسیا را فتح کنند. بدون دستیابی به منابع این مناطق مهم، حمله به قاره آمریکا از آن سوی اقیانوس اطلس یا اقیانوس آرام دشوار خواهد بود. اگر ایالات متحده زودتر از موعد با مخالفان برخورد داشته باشد، نیازی به کشتن قلدرمنشان نیست.
در ادامه این گزارش می‌خوانیم در غرب این کشور هیچ یک از این کشورهای عرب سنی نتوانستند در مقابل قدرت نفوذ ایران بایستند. اما آنها مجموعاً دارای قدرت نظامی قابل توجهی بوده که از طریق ثروت نفت تأمین می‌شود؛ و برخلاف ایران، تحت تحریم‌های اقتصادی قرار ندارند. شورای همکاری خلیج ‌فارس وعده می‌دهد تا زمانی که اعضای آن در کنار هم باشند یک رقیب سرسخت برای ایران هستند.
حتي اگر امروز همه تحريم‌ها از بين برود، جمهوري اسلامي چند دهه طول مي كشد تا اقتصاد خود را احیا، ثروت ملي را جمع آوري كرده و آن را به قدرت نظامي و توان ديپلماتيك كافي براي فشار دائم بر این ائتلاف عربي برساند. توانایی تهران در درهم شکستن این ائتلاف و ارعاب کشورهای شورای همکاری خلیج ‌فارس مشکوک به‌نظر می‌رسد. در شمال شرقی ایران آسیای مرکزی و در جنوب شرقی آن پاکستان و هند قرار دارد. افغانستان و همسایگانش در بهترین حالت از نظر استراتژیک بی‌اثر هستند. اگر تهران به‌دنبال اتحاد با آنها است، بیایید تشویقش کنیم. چنین متحدینی به جای اینکه یک دارایی استراتژیک برای ایران باشند، به مثابه یه مهره سوخته برای این کشور هستند. با نزدیک شدن پاکستان به تنگه هرمز که دارای زرادخانه هسته‌ای است این کشور می‌تواند از لحاظ جغرافیایی و نظامی شریکی مناسبی برای ایران باشد. با این حال، این عامل بسیار ضعیف برای تقویت اتحاد میان ایران شیعه و پاکستان سنی است.
مهم‌تر از همه، هند هژمون جنوب آسیا است و ایران را با اقدامات دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. ایده تسلیم شدن دهلی‌نو به خواسته‌های تهران یا پیوستن این کشور به یک ائتلاف ضد غربی چیزی شبیه تخیلات است.
به‌طور خلاصه، ارائه هرگونه سناریوی واقع‌بینانه‌ای که جمهوری اسلامی در آن بتواند بر خارج از مرزهای خود غلبه کند یا اتحادی جدی را به خود جلب کند، دشوار است. حتی اگر تهران از پس چنین شاهکار غیرممکنی برآید، آیا موفقیت در آن به ایران اجازه می‌دهد تا به دنیای جدید دست پیدا کند و به آن ضربه بزند؟ در این مورد بسیار مشکوکم.
از سوی دیگر ایران به وضوح دارای ظرفیت عظیمی ‌برای شیطنت است، و به وضوح از اذیت کردن شیطان بزرگ لذت می‌برد و گزینه‌هایی را نیز در اختیار دارد. ایجاد و لغو اتحاد گزینه دیگری برای تهران است. تهران می‌تواند مخالفان هژمونی آمریکا، نظیر چین و روسیه را وادار کند تا نیروهای آمریکایی را در زمانی که واشنگتن ‌ترجیح می‌دهد خود را برای رقابت با قدرت‌های بزرگ در هند و اقیانوس اطلس و نه در آب‌های خاورمیانه به‌ کار گیرد، به بن‌بست برساند. ایران می‌تواند غرب را در درون خود تقسیم کند، همان‌طور که و بارها و بارها در طول این سال‌ها تلاش کرده است.
ناینتین‌فورتی‌فایو: چگونه زیردریایی ایرانی فاتح نیروی دریایی آمریکا را غرق می‌کند؟
وبگاه «ناینتین‌فورتی‌فایو» در مطلبی به قلم «کالب لارسون» کارشناس ارشد دفاعی و نظامی نوشت: نیروی دریایی ایران چندین نوع زیردریایی را در اختیار دارد که بدنه آنها عمدتاًً بر اساس طرح‌های کره شمالی است. اگرچه جدیدترین زیردریایی نیروی دریایی ایران یک طرح بومی ‌است، اما ماشین‌آلات نظامی تهران بستگی زیادی به طراحی سلاح دیگر کشورها دارد، چه ‌تانک‌های شوروی و چه هواپیماهای آمریکایی. حال با زیردریایی کلاس فاتح آشنا شوید.
تلویزیون دولتی ایران تصاویری از یک رزمایش نظامی اخیر را پخش کرد که در میان سیستم‌های تسلیحاتی قدیمی‌که در این ویدئو دیده می‌شود، زیردریایی جدید ایران در کلاس فاتح نیز بطور مختصر ظاهر شد. در این کلیپ، زیردریایی فاتح در حال حرکت در سطح است. در حالی که این زیردریایی طبق استانداردهای زیردریایی‌های بزرگ نیست، اما کلاس فاتح هنوز دارای قابلیت‌های قابل توجهی است.
طول فاتح کمی ‌بیشتر از 150 فوت و وزن آن در حدود 600 تن است که آن را بسیار بزرگ‌تر از دیگر زیردریایی‌های کوچک ایران نمایان می‌کند. این زیردریایی که از نظر مشخصات عملیاتی بسیار برتر از غدیر است، توانایی حرکت در عمق ۲۰۰ متر را به‌صورت عادی داشته و بیشینه عمق قابل دستیابی برای آن نیز ۲۵۰ متر است. فاتح توان دریانوردی به مدت ۳۵ روز را دارد که از این نظر نیز بهبود چشمگیری نسبت به زیردریایی غدیر مشاهده می‌شود. فاتح نوعی محفظه را در پشت بادبان زیر دریایی حمل می‌کند که احتمالاً توسط نیروهای عملیات ویژه برای ذخیره سلاح یا تجهیزات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گرچه کلاس فاتح فاقد لوله‌های پرتاب عمودی است، اما دارای چهار لوله اژدر است (فاتح ۴ مقر پرتاب اژدرهای کالیبر ۵۳۳ میلی‌متری و توانایی حمل ۸ مین دریایی را هم دارد و همچنین دارای دو اژدر رزرو می‌باشد) که می‌تواند موشک ضد کشتی جاسک 2 ایرانی را پرتاب کند. این موشک در واقع ممکن است تهدیدی واقعی برای شناورهای سطحی باشد. پس از شلیک تمام سلاح‌های خود، فاتح مجبور می‌شود برای دریافت مهمات بیشتر به بندر سفر کند و زیردریایی را در معرض خطر قرار دهد. اما به لطف جغرافیای منحصر به فرد ایران، ممکن است اهمیتی نداشته باشد. زیردریایی‌های ایرانی برای جنگ در اعماق دریا در نظر گرفته نشده‌اند.
ناوگان زیردریایی‌های ایرانی ماهیتی کمابیش ساحلی دارند و به لطف مین‌های دریایی، نیروی دریایی آمریکا را می‌تواند اسیر بحران کند. آب‌های کم‌عمق خلیج ‌فارس و کانال‌های کوچک و باریک می‌تواند به آسانی توسط مین‌های دریایی ایران مسدود شده تا مانع عملیات دریایی نیروهای آمریکایی شود و ایران این امکانات را به وفور در اختیار دارد. مین‌ها راهی بسیار مناسب برای جلوگیری از دسترسی حریف قدرتمندتر به قسمت‌هایی از اقیانوس هستند. در طول جنگ اول خلیج ‌فارس، ایران توانست قسمت اعظم خلیج ‌فارس را مین‌گذاری کند که به کار مین‌زدایی گسترده نیاز داشت. در کنار قایق‌های تندرو ایرانی، مین‌ها می‌توانند بزرگ‌ترین تهدید برای نیروی دریایی آمریکا در منطقه باشند.
اگرچه تعداد سلاح‌هایی که فاتح می‌تواند حمل کند محدود است، اما همچنان می‌تواند تهدیدی جدی باشد. با این حال، یک چیز واضح است: تولید زیردریایی‌های ایرانی به آرامی‌اتفاق افتاده اما مطمئنا در حال پیشرفت است. در حالی که هنوز تقریباً در لیست زیردریایی‌های مرگبار طبقه‌بندی نشده، اما تهدید زیردریایی ایرانی در حال افزایش است.