kayhan.ir

کد خبر: ۲۲۶۵۱۹
تاریخ انتشار : ۰۲ مهر ۱۴۰۰ - ۱۸:۲۷

گفت‌وگوی خودمانی روزانه با امام زمان(عج)(حکایت اهل راز)

 

مرحوم آیت‌الله میلانی(ره) از مراجع بزرگ در مشهد بودند. یکی از ویژگی‌های آیت‌الله میلانی این بود که نسبت به امام زمان(عج) علاقه و ارادت خاص داشتند. از آیت‌الله میلانی(ره) سؤال کردند:‌ انتظار و دعا برای امام زمان(عج) چه حکمی‌دارد؟ وی پاسخ داد: واجب است. تابلوی زیبایی بالای سر ایشان به چشم می‌خورد که نام حضرت ولی‌عصر(ارواحنا فداه) بر آن نقش بسته بود تا همیشه یاد حضرت باشند. ایشان زیر نام امام زمان(عج) می‌نشستند و فرموده بودند زیر نام آن حضرت این بیت شعر را بنویسند:
بالای سرم نام تو را نقش نمودم
یعنی که سر من به فدای قدم تو
بزرگواری از ایشان تقاضای موعظه و نصیحت کرده بود. مرحوم آیت‌الله میلانی فرموده بودند: هر روز بنشینید یک مقدار با امام زمان درد و دل کنید. خوب نیست شیعه‌ روزش شب شود و شَبش روز شود و اصلاً به یاد او نباشد. بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال هم نداشته باشد، مثلاً از مفاتیح دعایی بخواند، با همین زبانِ خودمان سلام و علیکی با آقا کند. با حضرت درد و دلی کند. در زمان حضرت امام‌ هادی(ع) شخصی از یکی از شهرهای دور نامه‌ای نوشت که آقا من دور از شما هستم، گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم؛ به هر حال چه کنم؟ حضرت در جواب ایشان نوشتند: «إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَهًٌْ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو. ما از شما دور نیستیم.» (بحارالانوار/ ج53/ ص306 )
* برداشت از پایگاه اطلاع‌رسانی به سوی ظهور besuyezohur.ir.