شهید سید طاهر جزایری، چهاردهم شهریور سال 1310 در شوشتر دیده به جهان گشود و روز 31 شهریور سال 1362 شهد شیرین شهادت را نوشید.
غروب 31 شهریور در گردان والفجر ۴ و در پدافند هوایی بود که نیروهای بعثی این پادگان را با خمپاره می‌زنند و تعدادی از رزمندگان زخمی می‌شوند. سید طاهر برای کمک به زخمی‌ها می‌رود که دوباره دشمن خمپاره می‌زند، 60 تا 70 ترکش خمپاره بر بدن سید اصابت می‌کند و به شهادت می‌رسد.
شهید جزایری در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشت: «من راهی را پیمودم كه راه آقایم حسین(ع) است، راه پیروزی در دنیا و آخرت است،‌ راه شفاعت از سوی امام حسین(ع) است راه برافراشتن پرچم لا اله الا الله در سراسر گیتی است.خداوند متعال و توبه پذیر و نصرت دهنده، به ما تجارتی نشان داده است كه از عذاب آخرت نجات می‌دهد، این تجارت، تجارتی است كه در راه خداوند متعال است، هر كس به سوی آن تجارت حركت کند و به‌خوبی و به نحو احسن به‌آن عمل نماید از عذاب دردناک آخرت نجات پیدا می‌كند، بیایید و با هم به ‌این تجارت عظیم كه خداوند امر كرده است حركت كنیم و از قافله‌ای كه كسانی كه به‌سوی این تجارت حركت می‌كنند عقب نمانیم. ما نباید بگذاریم چون دین محمد(ص) در حدود چهارده قرن پیش توسط این ظالمان كه داشت به سوی انحراف و نابودی كشیده می‌شد نگذاریم به انحراف و نابودی كشیده شود، ما باید دین محمد(ص) را زنده كنیم كه خداوند زندگی و زنده بودن را مانند محمد(ص) و آل‌محمد(ص) قرار دهد و مردن ما را مردن محمد(ص) قرار دهند.»