شبکه خبری الجزیره در گزارشی به بررسی توانایی موشکی ایران پرداخت. در این گزارش آمده است: جنگ نظامی ایران با رژیم بعث سبب شد تا موشک در ساختار نظامی ایران از صِرف یک سلاح به یک شیوه کامل برای جنگ تبدیل شد و در نهایت به‌عنوان یکی از اجزای اصلی راهبرد بازدارندگی ایران تبدیل شد.
به گزارش فارس در ادامه این گزارش آمده است: ایران در منطقه‌ای قرار دارد که با دشمنان و رقبایش احاطه شده است و برخلاف عربستان سعودی و اسرائیل، هیچ‌گونه دسترسی به فناوری‌های نظامی پیشرفته غربی ندارد و از هیچ‌گونه تضمین امنیتی بالایی از سوی کشورهای دیگر نیز برخوردار نیست این در حالی است که جمعیت این کشور زیاد و موارد درآمدی آن تقریبا محدود است. بنابراین ایران در مقایسه با سعودی‌ها که بودجه نظامی‌شان 9 برابر بودجه نظامی ایران بوده، از توانایی کمتری برای هزینه کردن در بخش نظامی دارد. امارات متحده عربی نیز که جمعیت آن تقریبا یک دهم ایران بوده،‌ بودجه نظامی‌اش 50 درصد بیشتر از بودجه نظامی ایران است.
الجزیره در ادامه گزارش خود نوشت: بازدارندگی ایران بر سه رکن اساسی پایدار است که نخستین رکن، قدرت ایران در تهدید دریانوردی در تنگه هرمز است. دومین رکن آن، به‌کارگیری گروه‌های مسلح تحت حمایت خود بوده و سومین رکن نیز وارد آوردن ضربات موثر به دشمنان از دور با استفاده از زرادخانه موشک‌های کوتاه و میان‌برد است.
ایران در صورتی که اراده کند به کمک موشک‌های خود می‌تواند دشمنان خود در منطقه را به‌صورت مستقیم هدف قرار دهد. در این بین،‌ اسرائیل با چالش بزرگ‌تری مواجه است چون به‌دلیل مساحت کوچک، عمق راهبردی کافی نداشته و موقعیت زیرساخت‌های اساسی و تاسیسات نفتی، برق و آب و حتی مخازن تسلیحات شیمیایی آن مشخص است.
با وجود آنکه اسرائیل دارای دفاع موشکی چند‌لایه از جمله سامانه گنبد آهنین برای موشک‌های کوتاه برد، سامانه «فلاخن داوود» برای موشک‌های دور برد و اخیرا نیز سامانه «آرو» برای موشک‌های بالستیک میان و دور برد است اما این دفاع موشکی نیز در صورتی که تعداد موشک‌های شلیک شده بیش از تعداد موشک‌های سامانه دفاعی باشد، با محدودیت مواجه خواهد شد. اما اوضاع ریاض در مقابل ایران بسیار وخیم‌تر است. سامانه آمریکایی پاتریوت بارها محدودیت خود را نشان داده است و نمی‌تواند با باران موشکی که ایران و همپیمانانش در صورت بروز جنگ بر سر سعودی‌ها فرو می‌ریزند مقابله کند.
موشک‌های ایران قدرت بازدارندگی نامتقارنی در برابر نیروهای بزرگ‌تر و مجهزتر ایجاد می‌کند. این توانایی نیازمند سرمایه‌گذاری مادی و فناورانه کمتری در مقایسه با دیگر قدرت‌های نظامی به خصوص توانایی هوایی می‌باشد. بنابراین این توانایی همچنان گزینه برتر برای قدرت‌های کوچک در راستای ایجاد بازدارندگی نسبی در برابر قدرت‌های بزرگ‌تر به شمار می‌آید.
اما موضوعی که آمریکا را به‌خصوص برای مدت‌ها نگران کرده، موشک‌های کنونی ایران که هدایت نسبتاً محدودی داشته و تنها برای هدف قرار دادن اسرائیل بوده، نیست. آمریکا از جاه‌طلبی‌های ادعایی ایران برای دستیابی به موشک‌های دور برد یا قاره‌پیما نگران بوده که می‌تواند ابرقدرت جهان را در خانه‌اش هدف قرار دهد.
در حال حاضر، 5 کشور در جهان هستند که زرادخانه موشکی در اختیار دارند که می‌توانند هر هدفی را در شرق یا غرب کره زمین هدف قرار دهند که این کشورها عبارتند از آمریکا،‌ روسیه، چین، فرانسه و انگلیس. این کشورها موشک‌های قاره‌پیمایی در اختیار دارند که برد آن به 13 هزار کیلومتر می‌رسد. البته برخی کشورهای دیگر نظیر پاکستان و هند نیز موشک‌های قاره‌پیما در اختیار دارند.
گروه‌های نظامی وابسته و موشک‌ها، دو طرف یک سکه ایران برای بازدارندگی با هزینه کم به‌شمار می‌آید. هزینه‌هایی که برای گروه‌های مسلح تحت حمایت ایران انجام می‌شود هر اندازه هم که باشد با حجم هزینه‌های توانایی‌های نظامی متعارف که نیازمند سرمایه‌گذاری‌هایی است که اقتصاد ایران توان آن را ندارد، متناسب نیست. حال آنکه در حال حاضر قدرت‌های جهانی اجازه دستیابی ایران به این توانایی‌های نظامی متعارف را نیز نمی‌دهد.
موشک‌ها نمونه بازر بازدارندگی نظامی ارزان به شمار می‌آید. با هر دلاری که ایران برای موشک‌هایی که به آسانی تولید می‌شوند هزینه می‌کند، دشمنانش را مجبور می‌کند که صدها میلیون دلار در سامانه‌های دفاع موشکی گران‌قیمت هزینه کنند. با هر کیلومتر افزایش برد موشک‌های تهران، دایره وحشت دشمنانش را افزایش می‌دهد و این معادله رضایت‌بخش برای بازدارندگی است حتی اگر واقعاً هم یک موشک از سوی ایران شلیک نشود. این راهبرد نیز همانند دیگر راهبردهای دفاعی ایران فعال باقی خواهد ماند.