ابوالقاسم محمد زاده
شهیدمحمدحسین ذوالفقاری به امام حسین علیه‌السلام علاقه زیادی داشت، خط هم شلوغ شده بود و جنگ در آن روزها را مثل نبرد عاشورا می‌دانست. سه روز آب و غذا نخورد که حال امام حسین رو درک کنه و در حالی که تشنه بود، مقابل پاتک دشمن ایستادگی کرد و با همان لب خشک و کام عطشان به شهادت رسید.
شاید! آن لحظه که چشم‌هایش را می‌بست، سرش روی زانوی ارباب بی‌کفن بود و از دست مبارکشان سیراب می‌شد.
من و شما چگونه لب‌های عطشان حسین علیه‌السلام را درک می‌کنیم؟