(بدان ای سالک راه خدا!) منطق احساس، آدمی را به سود دنیوی فرا می‌خواند و برمی‌انگیزد، وقتی کاری قرین منفعت باشد و آدمی آن را احساس کند، این احساس، اشتیاق شدید شخص را برمی‌افروزد و او را بر انجام کار تحریک می‌کند و اگر انسان احساس نفع نکند خاموش و آرام است. ولی منطق تعقل، انسان را به پیروی از حق وامی‌دارد، این منطق بر آن است که بهترین چیزی که انسان می‌تواند از آن بهره‌مند گردد «پیروی از حق» است خواه انسان سود مادی بکند یا خیر: چیزی که نزد خداست بهتر و پایدارتر است. (1)
‍____________
1- روابط اجتماعی در اسلام، علامه طباطبایی(ره)، ص 93