آفتاب يزد در يادداشت خود نوشت: وقتي رقابت‌هاي انتخاباتي سال 1396 اوج گرفت و در مناظره‌ها اسحاق جهانگيري معاون اول وقت از حسن روحاني رئيس‌دولت وقت درخشان‌تر و با صلابت‌تر ظاهر شد، برخي نگاه‌ها به وي تغيير اساسي کرد.گويي جهانگيري بسان رقيبي جدي شده که اگر بخواهد با همين دست فرمان جلو برود حتي از روي شخص رئيس‌جمهور وقت نيز رد مي‌شود!پس يک باند ذي نفوذ در دولت همفکري کرد و به اين نتيجه رسيد که بايد ترمز دستي جهانگيري را کشيد.نشان به آن نشان که بعد از آن مناظره داغ،معاون اول دولت وقت به جاي آنکه پنجه در پنجه رقبا کند يک گوشه‌اي نشست و فقط از روي چند تکه کاغذ براي او آماده کرده بودند قصه‌هاي حوصله سر بر و يخ مي‌خواند.
انتخابات تمام شد وشيخ ديپلمات ابقاء گرديد.حالا همان باندي که ترمز دستي جهانگيري را در رقابت‌هاي انتخاباتي کشيده بود خواب جديدي براي معاون اول دولت وقت ديده بود.باند مذکور تصميم گرفت براي دفع کامل خطر جهانگيري وي را به طور کامل به حاشيه برده و حتي حذف کند.اين باند به سرکردگي محمود واعظي هرچند موفق نشد جهانگيري را حذف نمايد اما در عين حال معاون اول را کامل به حاشيه برد و حتي با ترفند‌هاي پيچيده سياسي باعث شد او از قله محبوبيت سقوط کند و تمام.
از همان روزهاي نخست بعد از انتخابات سال 1396 مشخص بود دولت روحاني دچار دو دستگي است و انسجام دولت قبلي وجود ندارد.دو باند روبروي هم قرار گرفته بودند و هر کدام سهم بيشتري از غنائم مي‌خواستند.ولي در نهايت باندي بيشتر به نتيجه رسيد که به حسن روحاني نزديک‌تر بود:باند محمود واعظي.
جهانگيري هم البته بيکار نبود و براي خود باندي تشکيل داده بود. او سعي داشت همفکران خود در حزب کارگزاران را در حد امکان سر سفره دولت بنشاند ولي در برابر باند واعظي توفيق چنداني نداشت.خلاصه آنکه دولت حسن روحاني وسط اين دو باند گير کرده بود!