گرای مدعیان اصلاحات به غربیها برای تحمیل مذاکره و فشار بر کشور!
سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی نوشت: «تحقق درآمدهاي نفتي، ميزان فروش نفت و آينده مذاكرات پيرامون احياي برجام مهمترين دغدغه مسئولان و سياستگذاران اقتصادي در سال جاري است. براساس دادههاي رسمي تا تيرماه تنها 9 درصد از درآمدهاي نفتي محقق شده و به نظر ميرسد دولت از اين جهت در مضيقه مالي شديد باشد، چراكه در بودجه سال جاري پيشبيني شده بود دولت روزانه يكونيم ميليون بشكه نفت به فروش برساند اما اين مهم تا چهار ماه نخست سال جاري محقق نشد. از سوي ديگر تا تيرماه نيز مجموع درآمدهاي مالياتي مصوب طبق قانون بودجه 91 هزار و 941 ميليارد تومان بوده كه حدود 93 درصد اين رقم تحقق پيدا كرده و نميتوان بيشتر از اين انتظاري براي تحقق درآمدهاي مالياتي داشت، چراكه شيوع كرونا در كشور و تعطيلات چند روزه به فاصله يك ماه در تير و مرداد سال جاري، نشان داد كه شرايط اقتصادي و محدوديتها ممكن است با يك پيك ديگر به كشور برگردد و در اين صورت نيز وضعيت اقتصادي دگرگون ميشود. بايد ديد دولت تا انتهاي سال چه ميزان نفت خواهد فروخت و كسري اين محل را از چه طريقي تامين خواهد كرد.»
گفتنی است دولت برآمده از جریان مدعی اصلاحطلبی که با شعار مذاکره و رفع تحریم رای مردم را گرفت، طی 8 سال اقتصاد کشور و معیشت مردم را نابود و چنان بلایی بر سر ملت آورد که اگر دولت جدید تا چند سال متمادی رشد اقتصادی را تجربه کند تازه به دوران قبل از سال 92 و دولت تدبیر و امید بازخواهیم گشت. حالا و در شرایطی که کشور در آستانه مذاکره قرار گرفته این جریان در اقدامی عجیب و تامل برانگیز به طرف مقابل گرای خزانه خالی را میدهد تا به نوعی مشت مذاکره کنندگان ایرانی را پیش از مذاکره برای دشمن باز کرده و ایران را ناچار به انجام مذاکره جلوه دهد.
البته این اولین بار نیست که این طیف در آستانه مذاکرات با غرب چنین اظهاراتی را مطرح میکنند؛ حسن روحانی در گزارش صد روزه ابتدای دولت خود و در آستانه مذاکرات ژنو در سال ۹۲، ادعا کرد که «دولت با خزانه خالی مواجه است»؛
اگرچه برخی محافل در داخل و خارج پیشبینیهایی درباره درآمد ارزی کشورمان داشتهاند، اما بیان مبلغ دقیق درآمد ارزی کشور، آن هم در شرایط تحریم و در خلال مذاکرات وین، در واقع نوعی گرا به طرفهای برای فشار بیشتر به ایران تلقی میشود.
وضعیتی که دولت مورد حمایت اصلاحطلبان به وجود آورد
روزنامه شرق در شماره دیروز خود در گزارشی نوشت: «کارگران فصلی را ما عمدتا نمیشناسیم. به این معنی که آمار درستی از تعدادشان، بیکاریشان، وضع سلامتشان و این دست امور نداریم. روز یکشنبه همین هفته نماینده ساری در مجلس و نایبرئیسکمیسیون اجتماعی توضیحات تازهای هم دراینباره منتشر کرد: «بیش از دو میلیون کارگر ساختمانی فصلی به مدت 18 ماه است به دلیل کرونا بیکار شدهاند. امیدواریم مجلس و دولت با تعامل با همدیگر بتوانند مشکلات کشور را حل کنند و منشأ خدمات بهتری برای مردم باشند».
این گزارش نوشته است: «کارگران فصلی ساختمانی که عمدتا روزمزد هستند، در برابر هر تکان اقتصادی آسیب میبینند. در ماه گذشته که سیمان دچار بحران شد و پروژههای عمرانی زمینگیر شدند، اولین اخباری که منتشر شد بیکاری ناگهانی کارگران ساختمانی بود. آخر مرداد،هادی ساداتی، نایبرئیسکانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی، به خبرگزاریها گفت: «متأسفانه افزایش قیمت سیمان مدتی در روند فعالیت کارگران ساختمانی اختلال ایجاد کرد و باعث توقف پروژهها شد. در حال حاضر نیز بسیاری از کارگران ساختمانی بیکارند و افزایش قیمت مصالح ساختمانی ازجمله سیمان بر فعالیت آنها تأثیرگذار بوده است.»
در ادامه این گزارش آمده: «البته با شیوع کرونا مسئلهگریبانگیر کل جهان شد. مطابق برآورد گزارش دوم سازمان بینالمللی کار (2020-الف) که در 7آوریل 2020 منتشر شده، بیش از 80 درصد از نیروی کار جهان تحت تأثیر همهگیری کرونا قرار گرفتهاند؛ این آمار در گزارش سوم سازمان بینالمللی کار (2020-ب) که در 29آوریل 2020 منتشر شده، به 68 درصد نیروی کار جهان کاهش یافته است. بر اساس محاسبات اخیر سازمان مذکور، در فصل نخست سال 2020 ساعت کار جهانی حدود 4.5 درصد کاهش یافته که معادل ازدسترفتن کل ساعتکار 130 میلیون کارگر تماموقت (با 48 ساعتکار در هفته) است.»
در باره موضوع سیمان لازم به ذکر است که در زمان قطعیهای برق دولت مورد حمایت اصلاحطلبان برای برطرف کردن مشکل راحتترین راهحل را برگزید و مطابق دستور معاون اول دولت قبل کارخانههای تولید سیمان به صورت نیمه وقت موظف به کار شدند. همین عامل یعنی تولید سیمان آن هم بهاندازه نصف قبل و در عدم نظارت دولت قیمت سیمان افزایش یافت.
فروش سوخت به لبنان خلاف قوانین بینالمللی نیست
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی به نقل از یک کارشناس نوشت: «ارسال نفت ایران از طریق سوریه به لبنان خلاف مقررات بینالمللی نیست.»
در این مطلب آمده است: «در شرایطی که برای لبنان ایجاد کردهاند و دولتمردان آن حاضر نیستند اقدامی برای مشکلات مردم انجام دهند، دبیرکل حزبالله لبنان تصمیم گرفت تا این بنبست را بشکند و از همه کشورها سوخت بخواهد اما جز ایران هیچ کدام از کشورهای عربی جواب مثبت ندادند.»
آفتاب یزد نوشت: «وضعیتی که در لبنان پدید آمده ناشی از اقدامات تعمدی آمریکا با کمک حتی برخی کشورهای عرب و فشار رژیم صهیونیستی است که در پی آن شاهد قحطی کالا و سوخت و تعطیلی بسیاری از مراکز تولید مواد غذایی هستیم.»
در ادامه این مطلب آمده است: «متاسفانه هیچ کدام از کشورهای عربی در این زمینه گام برنداشته و جواب مثبت ندادند. گویی تعمدی در این است که مردم لبنان بیشتر در معرض قحطی و مشکلات قرار گیرند.»
آفتاب یزد نوشت: «اگر دولت مردمی در لبنان حضور میداشت حتما اولین اقدامش تهیه ابزار و سازوکار اجرای چنین مواردی بود... متاسفانه نفت عراق هم که از طریق ترکیه قاچاق میشود ترکیه همین نفت را به چند برابر قیمت میفروشد و به نظر میرسد که آمریکا، اسرائیل، انگلیس و فرانسه دستشان در دست قاچاقچیهای نفت در منطقه قرار دارد.. ایران اگر به لبنان یا سوریه هم نفت میفروشد قیمتها مبدا و مقصد و حتی هدف استفادهکننده نهایی هم شفاف است و خلاف هیچ مقررات بینالمللی نیست.»