این اندیشکده انگلیسی در توضیح بن‌بست به‌وجود آمده می‌نویسد: هنوز هیچ تاریخی برای دور بعدی مذاکرات وین تعیین نشده است و نگران‌کننده‌تر اینکه خواسته‌های غیرواقعی نشان می‌دهد که توافق برای احیای برجام ممکن است به زودی اتفاق نیفتد. مقامات ارشد ایرانی در طول یک سال خواسته‌های خود را از آمریکا مطرح کرده‌اند. به‌ویژه چهار مورد از خواسته‌های ایران مشکل ساز هستند. مورد اول مربوط به زمان لغو تحریم‌ها است. در ماه فوریه، ایران گفت که ایالات متحده باید ابتدا تحریم‌ها را لغو کند تا امکان بازگشت تهران به برجام فراهم شود. همچنین گفت که باید به ایران اجازه داده شود تا قبل از اجرای تعهدات خود نوعی راستی‌آزمایی در مورد برداشتن تحریم‌ها انجام دهد. اگرچه ممکن است این خواسته تهران منطقی به‌نظر برسد، اما آنچه واقعاًً ایران انتظار دارد تحقق منافع اقتصادی مانند امضای قراردادها و اتمام معاملات است. روندی که مقامات ایرانی گفته‌اند ممکن است قبل از راستی‌آزمایی کامل، شش ماه طول بکشد.
خواسته دوم جبران خسارت است. مقامات ایرانی معتقدند که ایالات متحده باید بهای خسارت اقتصادی ناشی از تحریم‌ها را در شرایطی که ایران هنوز به توافق پایبند بود، بپردازد. تحریم‌ها در واقع مانع دسترسی ایران به تجهیزات ضروری پزشکی در زمان مقابله با همه‌گیری کووید-19 شد و بنابراین به رنج شهروندان ایرانی کمک کرد. اما این درخواست نیز شانسی برای اجرایی شدن ندارد.
سومین خواسته که توسط بسیاری از مقامات ایرانی مطرح شد، این است که ایالات متحده تمامی 1500 تحریم وضع شده از سوی دولت ‌ترامپ از جمله برخی از موارد غیرمرتبط با برنامه هسته‌ای را لغو کند. اما همان‌طور که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه اظهار داشت، دولت بایدن قصد ندارد همه تحریم‌های دوران ‌ترامپ را لغو کند بلکه فقط برخی از آنها لغو می‌شود. با این وجود، غریب‌آبادی، نماینده ایران در سازمان ملل در 28 ژوئیه از این موضوع گلایه کرد که ایالات متحده حتی پس از مذاکرات هنوز از لغو حدود 500 تحریم دولت ‌ترامپ خودداری می‌کند.
ایران همچنین می‌خواهد ضمانتی داشته باشد که آمریکا پس از احیای برجام مجدداًً از توافق خارج نشود. دولت بایدن نمی‌تواند چنین تضمینی بدهد زیرا هیچ راهی وجود ندارد.
به گزارش انتخاب به نقل از اندیشکده انگلیسی؛ در مقابل، آمریکا اهداف بلندپروازانه‌ای را دنبال می‌کند که احیای برجام را با مشکل مواجه کرده است. واشنگتن خواستار مذاکره در مورد اقدامات منطقه‌ای ایران و موشک‌های بالستیک این کشور است. همچنین واشنگتن تمایل دارد که تمدید محدودیت‌های هسته‌ای در توافق جدید لحاظ شود. قبل از آغاز مذاکرات در وین، طرف آمریکایی این خواسته‌ها را به‌صورت جدی اعلام کرد. به‌عنوان مثال، در ماه ژانویه، بلینکن از جست‌وجوی یک توافق طولانی‌تر و قوی‌تر با تهران صحبت کرد. در حالی که جک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا گفت که در صورت ورود مجدد آمریکا به توافق هسته‌ای باید در مورد برنامه موشک‌های بالستیک تهران هم بحث و گفت‌وگو شود. بعید به‌نظر می‌رسد که ایران به این خواسته‌های آمریکا تن دهد. از نظر تهران چنین خواسته‌ای با تمایل واشنگتن برای بازگشت به توافق اولیه و پایبندی به تعهدات برجام مغایرت دارد. زیرا افزودن این خواسته‌ها به منزله زیاده‌خواهی واشنگتن در تعهدات خواهد بود.