شهید مصطفی ابلوچ، 29 ارديبهشت‌ سال 1342 در شهرستان آبادان ديده به جهان گشود. پدرش خميس، در شركت نفت كار می‌کرد.
در سال‌های نخست حمله دشمن به خاک ایران به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت و در روز هفتم آذر سال 1361 در زبيدات عراق بر اثر اصابت تركش به سر، به شهادت رسید.
شهید مصطفی ابلوچ در سن 19 سالگی شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر پاکش بنا بر وصیت او در کنار دیگر شهیدان در گلزار شهدای آبادان آرام گرفت.
شهید مصطفی ابلوچ در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «خداوندا خودت خوب می‌دانى که تنها آرزوى من این است که در بستر نمیرم و تنها در راه تو که همانا راه سعادت و خوشبختى من می‌باشد، می‌خواهم شهید شوم. پروردگارا نمی‌دانم که چقدر از من راضى هستى ولى اگر در آن دنیا چهارده معصوم مرا شفاعت نمی‌کنند و خداوندا مرا نمی‌بخشى، جان مرا نگیر، بلکه زمانى جان مرا بگیر که بتوانم در روز قیامت پاسخگویى سربلند نزد تو و رسول تو باشم.پروردگارا تو را می‌پرستم و تنها از تو کمک می‌گیرم و تنها از تو طلب آمرزش می‌کنم زیرا تو منشأ تمام خوبی‌ها و پاکی‌ها و مهربان‌ترین مهربانان هستى. پس خداوندا مرا ببخش که قبلا نتوانستم در راه تو آن‌چنان قدم بردارم که تو را خشنود کنم. اى کسانی که هنوز ایمان نیاورده‌اید و در راه خدا قدم بر نداشته‌اید بیایید و توبه کنید که خداوند بسیار مهربان و توبه‌پذیر است.»