kayhan.ir

کد خبر: ۲۲۵۱۲۴
تاریخ انتشار : ۱۴ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۹:۴۶
بررسی انتظارات مردم از دولت سیزدهم -بخش اول

اولویت خواسـته‌ها کنترل تورم و اجرای عدالت

 

علی آبشناس

انتخابات ایران و مراسم تنفیذ و تحلیف ۱۴۰۰ به پایان رسید و آیت‌الله رئیسی به عنوان هشتمین رئیس‌جمهور، کابینه دولت سیزدهم را تشکیل داد. دولتی که به اذعان بسیاری از کارشناسان با فراز و نشیب‌ها و چالش‌های متعددی رو به رو است. امروزه خواسته‌ها و نیازهای مردم نسبت به گذشته تغییر کرده است.
مردم می‌خواهند در آسایش و آرامش نسبی زندگی کنند و این امر تنها با اعمال دولت مردمی و عامه‌پسند اتفاق خواهد افتاد. دولت مردمی دولتی است که قادر است از ابزار و تکنیک‌های جدید برای رفاه مردم استفاده کند. دولت سیزدهم می‌تواند به تدریج و با برنامه‌ریزی‌های مناسب، خواسته‌ها و انتظارات مردم را برآورده سازد. در همین رابطه به میان مردم رفتیم تا انتظاراتی که از رئیس‌جمهور منتخب و کابینه دولت سیزدهم دارند را انعکاس دهیم.
سطح انتظارات و مشکلاتی که هر روزه می‌شنویم؛ عموما به گرانی، تورم و مشکلات معیشتی و اقتصادی ختم می‌شود. اما برای بررسی و انعکاس بهتر و دقیق‌تر مشکلات و اولویت انتظارات مردم، در این گزارش سعی شده تا چالش‌ها و موانع موجود در سر راه اقشار و اصناف را به صورت جزئی‌تر
پرس و جو‌ نماییم.
سختی‌های معیشتی
که باعث حذف ضروری‌ترین‌ها شده است
خانم فتحی یک فرهنگی درباره انتظارات خود از دولت به گزارشگر کیهان می‌گوید: «مشکلات بسیار است و طی چند سال اخیر خصوصاً در دو دهه اخیر بیشتر هم شده است. متاسفانه هر ۸ سال‌، یک نفر به عنوان خادم مردم کاندیدای پست ریاست جمهوری می‌شود که در ابتدا همه چیز خوب است و
قول و قرارها و وعده‌هایی به مردم می‌دهد اما بعد از اینکه بر مسند ریاست جمهوری می‌نشیند و سکان قوه مجریه را به دست می‌گیرد، به جای اینکه به
قول و قرارها و وعده‌های خود عمل کند
قول و قرارهایی که به اطرافیان و نزدیکان خود داده است را به کار می‌بندد و باعث ایجاد باندهای رانت و فامیل‌بازی می‌گردد، این‌گونه افراد اصلاً به فکر مردم و حتی طیف طرفدار و هوادار خود نیستند، بلکه آمده‌اند تا نسبت برتری خود را به مردم ثابت کنند و اطرافیان خود را به نان و نوایی برسانند. ما از دولت یازدهم انتظار داریم که اول از همه بساط این باندبازی‌ها و اختلاس‌ها را از کشور برچیند و سپس مشکلات گرانی و تورم را کنترل کرده و نگذارد که بیشتر از این فشار اقتصادی به مردم بیاید.»
وی می‌افزاید: « با توجه به اینکه خانه‌دار و مستأجر هستم، با وضع موجود و حقوق کارمندی که شوهرم می‌گیرد به سختی فراوان می‌توانیم مخارج زندگی را سر و سامان بدهیم. سر و سامان که می‌گویم منظورم پرداخت کامل و یا جزئی مخارج زندگی نیست، بلکه مجبور می‌شویم نیازهایی را برداریم و فقط خدا می‌داند که چه مقدار مواردی مهم را در زندگی به خاطر نداری و سختی از برنامه معیشتی حذف کرده‌ایم.»
اشرافی‌گری و نبود نظارت بر مدیران بی‌لیاقت کار را به اینجا رساند
آقای احمدی که خود را کارمند معرفی می‌کند درباره انتظارات خود از دولت آیت‌الله رئیسی می‌گوید: «مشکلات بسیار است، اما خود می‌دانیم که قرار نیست غول چراغ جادو یک‌شبه بیاید و کاری انجام بدهد. افزایش لحظه‌ای قیمت‌ها، نبود نظارت دقیق، پارتی‌بازی‌ها و اختلاس‌ها موجب شده تا مشکلات اقتصادی در این کشور چند برابر شود. مشکلات مدیریتی کشور را به این مرحله از اقتصاد رسانده است. مدیرانی که فقط به فکر جیب خود هستند و همگی به اشرافیگری روی آورده‌اند و نهایتا کارهایشان به اطرافیان و حمایت از آنها ختم می‌شود. من می‌خواهم به بعضی از مدیران و مسئولین بگویم؛ کجاست آن انقلاب مستضعفین و کجایند مردانی که قرار بود خادم مردم باشند. بنده مطمئن هستم که آقای رئیسی همان‌طور که گفتند می‌توانند کارها را به سامان برسانند البته زمان‌بر خواهد بود و ما هم قطعا وقتی کارهای مثبتی را ببینیم صبر می‌کنیم و همگی یاریگر ایشان خواهیم بود.
درخواست و انتظاری که از دولت مردمی سیزدهم دارم این است که جلوی رانت و فساد و اشرافیگری را بگیرند که اینها آفت نظام و مایه دلسردی
مردم است.»
عدالت برای جاماندگان سهام عدالت
اکنون که ارزش برگه‌های سهام عدالت و واریز سودها مشخص شده است، بسیاری از جاماندگان سهام عدالت درخواست‌های خود را بیشتر از قبل پیگیری می‌کنند که البته این درخواست‌ها بحق است. از جمعیت حدوداً ۸۵ میلیون نفری ایران‌، ۵۰ میلیون نفر سهام عدالت دارند و مابقی از داشتن این سهام محروم‌اند اما مستحق دریافت آن هستند.
قرار بود در سال گذشته سهامی برای جاماندگان در نظر گرفته شود اما محقق نشد و نهایتا در بودجه امسال مصوب شد که به تعدادی از مردم سهام عدالت داده شود. بیش از ۳۰ میلیون نفر از جمعیت کشور سهام عدالت ندارند و از یک سال قبل به جاماندگان وعده سهام عدالت داده شده، حالا مردم می‌پرسند که سهامشان چه شد؟
علی محمدی کارگر بازنشسته شهرداری با اشاره به انجام نشدن ثبت‌نام جاماندگان
سهام عدالت، می‌افزاید: «سهامی را با نام
سهام عدالت در دولت نهم پایه‌گذاری کردند، اما متاسفانه عدالت در این سهام اجرا نشد. من و بسیاری از مردم، از ثبت‌نام در این سهام،
جا ماندیم و هر چند وقت یک‌بار فقط در رسانه‌ها از زبان مسئولین، قولی یا نقل قولی اعلام می‌شود که امکان ثبت‌نام برای جامانده‌های سهام عدالت به وجود آمده است.
متاسفانه با اینکه در اردیبهشت‌ماه امسال خبر تصویب بودجه قانون ثبت‌نام جامانده‌های
سهام عدالت رسانه‌ای شد ولی هنوز بنا به دلایل ناشناخته و شاید به بهانه نبود بودجه تامین هزینه آن اقدامی صورت نگرفته است. انتظار من از دولت سیزدهم این است که تمامی طرح‌ها و برنامه‌هایی که در دولت‌های قبل بر زمین مانده است را به صورت فوری به اجرا بگذارد تا دیگر شاهد این‌گونه بی‌عدالتی‌ها نباشیم.»
رسیدگی به مناطق محروم
آقای رضازاده کارمند بازنشسته مخابرات و از نیروهای جهادی، درباره انتظارات خود از دولت سیزدهم می‌گوید: «ما کاری به دولت‌های قبل نداریم، اشتباهات و ندانم‌کاری‌های آنها زیاد بوده است و در اینجا هدف چیز دیگری است. امیدواریم وزرای دولت و شخص رئیس‌جمهور محترم قول‌هایی که به مردم داده‌اند را فراموش نکنند. مشکلات مردم بسیار شده است، بنده یک جهادگر هستم که به سیستان و بلوچستان و منطقه صفر مرزی می‌روم. روستاهای محرومی که در این مدت چهل سال گذشته شاید اصلا کسی به آنجا سر نزده باشد و مردم آنجا از امکانات آب، برق و جاده محروم
هستند.
توقع ما از دولت این است که به مناطق محروم رسیدگی بکنند. مردم ولی‌نعمت ما هستند در منطقه محرومی مانند شهرستان راسک که حدود ۱۵ هزار نفر جمعیت دارد به ما اعلام کردند ۱۲ هزار نفر آنها فقط به آقای رئیسی رأی داده‌اند، این موضوع نشان‌دهنده امید مردم به دولت سیزدهم است.
مردم محرومی که مذهب‌شان هم با ما فرق دارد ولی چون بر عهد و میثاق خود در زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران پایبند هستند، حضور و نقش خود را همیشه در صحنه دارند تا به آنها هم رسیدگی بشود.»
این عضو کانون بازنشستگان می‌افزاید: «کارمندهای شاغل و بازنشسته مطالبات معوقی از مخابرات طلب دارند که متأسفانه از زمانی که به بخش خصوصی واگذار شد، دوازده سال است که ما جدل داریم تا حق و مطالبات را دریافت کنیم. به صورت قطره‌چکانی کارهایی را انجام می‌دهند ولی بیایند این حق و حقوق‌ها را به صورت جدی‌تر پرداخت نمایند. مردمی که برای این نظام همیشه در صحنه و پای کار بوده‌اند».
سرعت عمل در واکسیناسیون
و جلوگیری از تعطیلی بیشتر کسب و کار
سرعت بخشیدن به واکسیناسیون سراسری کرونا یکی از مباحثی است که اکثر مردم به آن می‌پردازند.
آقای ناطقی در این باره به گزارشگر کیهان می‌گوید:«حدود دو سال از ورود کرونا به ایران می‌گذرد. تعطیلی کسب و کارها باعث شده که اکثر صنعتگران و کاسبان بازار با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم کنند. طی روزهای اخیر سرعت واکسیناسیون نسبت به گذشته بیشتر شده اما این کافی نیست. در اکثر مواقع وقتی وارد سامانه می‌شویم و وقتی می‌خواهیم جهت تعیین نویت، مکان و زمان را تعیین کنیم، با پیام ظرفیت تکمیل مواجه می‌شویم. با توجه به نزدیکی فصل مدارس و سرما و اولویت واکسیناسیون گروه‌های خبری، هنرمندان، معلمان، دانشجویان، معلولین و گروه‌های سنی و بیماران خاص، انتظار ما از دولت این است که واکسیناسیون با سرعت بیشتری انجام شود و تعداد پایگاه‌های واکسیناسیون را بیشتر کنند.»
حمایت از کشاورزان
کمک به کشاورزان در ایام خشکسالی و کمک به فروش شفاف محصولات کشاورزی، تامین علوفه و نهاده‌های دامی و حتی کمک به کشاورزان جهت برداشت و خرمن‌کوبی برای تامین علوفه کاشته شده خودشان از طریق واگذاری ماشین‌آلات کشاورزی رایگان از جمله مواردی است که بسیاری از کشاورزان و فعالان این صنعت به آنها اشاره نمودند.
آقای علی نصیری مهندس کشاورزی خراسان رضوی با اشاره به سختی دوران خشکسالی و مشکلات امروز معاش کشاورزان به گزارشگر کیهان می‌گوید: «همان‌طور که همه می‌دانیم سال‌های اخیر و خصوصاً امسال، میزان بارندگی‌ها کم بوده و این مسئله باعث شده تا تولید محصولات کشاورزی به طرز چشمگیر و ملموسی کاهش یابد. خشکسالی‌هایی که حتی معاش روستائیان را با مشکل مواجه کرده است.
روستائیان از راه کشاورزی و دامداری
امرار معاش می‌کنند و بیشتر مایحتاج مصرفی‌ خود را از دسترنج‌شان تامین می‌کنند. بسیاری از آنها دیگر توان کار کردن ندارند و جوان‌ترها هم با توجه به خشکسالی‌های اخیر جذب بازارهای کار شهری شده و مهاجرت کرده‌اند. ما کشاورزانی را داریم که خود اقدام به کاشت ذرت و علوفه و حتی گندم و جو مصرفی برای دام‌ها می‌کنند، اما به دلیل نداشتن ماشین‌آلات مربوطه کمتر میل و رغبتی برای این کار دارند و اکثرا امسال از این کار سر باز زده‌اند. آنها علت این امر را نداشتن توان و کهولت سن در برداشت و خرمن‌کوبی به روش سنتی ذکر می‌کنند و می‌گویند؛ کرایه یک ماشین خرمن‌کوب برای یک زمین کوچک که جو مصرفی دام‌ها را در آن کاشته‌ایم به صرفه نیست. انتظار ما از دولت و وزیر محترم کشاورزی این است که نگاهشان به بخش کشاورزی و روستا باشد که راه نجات معیشت مردم در همین صنعت و در دستان پینه‌بسته کشاورزان است. امکانات درمانی و رفاهی روستا‌ها و شهرستان‌ها را به مانند شهرها ارتقا دهند و بیمه روستاییان فقط به درمان‌های سطحی و خانه بهداشت ختم نشود، بلکه بیمه بازنشستگی کشاورزان سبب ایجاد انگیزه در پایدار ماندن این صنعت می‌شود.
حمایت قاطع و اعطای تسهیلات به مقدار واقعی و لازم در ایام خشکسالی، جاده‌کشی و کمک به فروش واقعی و شفاف محصولات کشاورزی از جمله درخواست‌های کشاورزان و روستائیان است. محصولات کشاورزی با قیمتی ناچیز از کشاورز خریداری می‌گردد و در شهرها همان محصول با چندین برابر قیمت فروخته می‌شود و یا حتی محصولات خریداری نمی‌گردد به نحوی که کشاورزان با ضرر فاسد شدن آنها روبه‌رو می‌شوند این در حالی است که مشابه محصولات تولید داخل از طریق واردات با قیمت‌های گزاف در بازارها
عرضه می‌شود.»
جاده‌های کشور سروسامان یابد
آقای رضا ستاری راننده ترانزیتی که برای واردات و صادرات به کشورهای مختلف سفر می‌کند، به گزارشگر کیهان می‌گوید: «قطعات یدکی، لاستیک، روغن و حتی عوارض جاده‌ها به طرز وحشتناکی گران است. من یک راننده کامیون ترانزیت هستم که اکثر روزها و ساعت‌های مختلف در پشت فرمان به شهرها و کشورهای مختلف برای حمل بار سفر می‌کنم. متاسفانه وضعیت راه‌های کشور در چند سال اخیر به شدت خراب است و هیچ‌کس هم پاسخگو نیست.
میزان آمار تصادفات که عموما مشکلات راه‌ها و روشنایی جاده‌ها می‌باشد
بسیار اسفناک است. جاده‌هایی را در کشور داریم که اکثرا حدود ۱۰ سالی می‌شود که رنگ آسفالت را به خود ندیده است و در طول مسیر با دست‌اندازها و چاله‌هایی رو به رو می‌شوم که اگر یک سواری با سرعت ۱۰۰ کیلومتر از آنها عبور کند قطعا منجر به واژگونی ماشینش خواهد شد. روشنایی جاده‌های کشور هم همین مشکل را دارد به نحوی که در اکثر جاده‌های نه فرعی بلکه اصلی، در طول شب با مشکل رو به رو هستم چرا که چراغ‌های کامیون بزرگ و پرنور هستند اگر بخواهم برای بهتر دیدن از نور بالا استفاده کنم موجب ناراحتی سواری‌ها و ماشین‌های کوچک‌تر می‌شوم و اگر با نور پایین حرکت کنم ممکن است که خود دچار سانحه شوم. از وزیر
راه و شهر‌سازی دولت سیزدهم می‌خواهم تا در اسرع وقت و به محض نشستن بر روی صندلی وزارت، چاره‌ای برای سروسامان دادن وضعیت برخی جاده‌ها بیندیشد.»