معلم‌های دبیرستان «كمال» جلسه ماهانه‌ای داشتند كه در آن هم قرآن خوانده و تفسیر می‌شد و هم موضوعات سیاسی و مسایل روز به بحث گذاشته می‌شد. این جلسات كه آقای رجایی، جلال‌الدین فارسی، دكتر باهنر، دكتر بهفروزی، دكتر كارشناس و عده دیگری از دوستان در آن شركت داشتند، بعد از اذان مغرب با نماز جماعت شروع می‌شد. در سال 44 یك بار كه جلسه در منزل من بود، آقای جلال‌الدین فارسی از آقای رجایی پرسید: اگر حكومت اسلامی بشود و تو نخست‌وزیر بشوی چه كار می‌كنی؟ آقای رجایی بلافاصله جواب داد: اولین كاری كه می‌كنم، این است كه نماز جماعت را در ادارات برقرار می‌كنم. همه به جواب ایشان خندیدند، چون هیچ كس تصور نمی‌كرد حكومت پهلوی ساقط و آقای رجایی نخست‌وزیر شود. پانزده سال بعد كه از رادیو و تلویزیون شنیدم ایشان به عنوان نخست‌وزیر بخشنامه‌ای به كلیه وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها در مورد نماز اول وقت صادر كرده است، بی‌اختیار گفتم: واقعاً خدا پدر و مادرت را بیامرزد، كه آن موقع تو این حرف‌ها را می‌زدی وما
می‌خندیدیم.
 مأخذ: کتاب محمدعلی رجایی، به کوشش علی اکبری، نشر یازهرا