نخست‌وزیر ژاپن به دلیل ناتوانی در مهار کرونا استعفا می‌دهد
به دنبال افت شدید محبوبیت نخست‌وزیر ژاپن به دلیل واکنش ضعیف به شیوع کرونای دلتا در این کشور وی اعلام کرد که از قدرت کناره‌گیری می‌کند.
شیوع مجدد کرونا در بسیاری از کشورها دولت‌ها را در فشار بسیار سختی قرار‌داده است. سویه دلتای کرونا در آمریکا، اروپا و آسیا به شدت در حال گسترش است و تمهیدات تا کنون در مقابله با آن چندان موفقیت‌آمیز نبوده است. در ژاپن نیز ناتوانی دولت در مهار موفقیت‌آمیز کرونا باعث شد که نخست‌وزیر این کشور مجبور به استعفا شود. پاسخ کُند دولت ژاپن به خیزش کرونای دلتا و تصمیم برای برگزاری المپیک توکیو، میزان رضایت از عملکرد «سوگا» را به زیر ۳۰ درصد رساند و حتی پس از آنکه المپیک بدون مشکلی بزرگ به پایان رسید و ژاپن رکورد مدال‌آوری را شکست، بهبود نیافت.
به نوشته رویترز، «یوشیهیده سوگا» که پس از استعفای «شینزو آبه» در سپتامبر(شهریور) گذشته به دلیل مشکلات مربوط به وضعیت سلامتی وی، مسئولیت را برعهده گرفت، شاهد کاهش میزان حمایت از عملکرد خود به زیر ۳۰ درصد بوده در حالی که ژاپن با بدترین موج همه‌گیری کرونا در آستانه انتخابات عمومی امسال این کشور دست به‌گریبان است. تصمیم روز جمعه سوگا مبنی بر عدم شرکت در انتخابات حزب حاکم لیبرال دموکرات در ماه سپتامبر(شهریور) به این معنی است که این حزب رهبر جدیدی را انتخاب می‌کند که نخست‌وزیر خواهد شد. مقامات حاکم حزب لیبرال دموکراتیک گفتند که «سوگا »دوره ریاست خود بر حزب را به پایان می‌رساند، به این معنی که او تا انتخاب جانشین خود در انتخابات درون حزبی ۲۹ سپتامبر (هفتم مهر)، در این سمت باقی خواهد ماند.پیروز انتخابات درون حزبی تقریباً به انتخاب به عنوان نخست‌وزیر به دلیل اکثریت حزب لیبرال دموکرات در مجلس نمایندگان ژاپن اطمینان دارد. دولت ژاپن در حال بررسی برگزاری انتخابات عمومی در ۱۷ اکتبر (۲۵ مهر) است.به گزارش روزنامه آمریکایی «وال استریت ژورنال»، نامزدهای احتمالی جانشینی سوگا، «فومیو کیشیدا» وزیر امور خارجه سابق، «سانا تاکایچی» از وزرای دولت آبه و «تارو کونو» وزیر مسئول واکسیناسیون هستند. به نوشته وال استریت ژورنال، به نظر نمی‌رسد نخست‌وزیر بعدی ژاپن سیاست‌های اساسی این کشور مانند اتحاد نزدیک با آمریکا را تغییر دهد، اما خروج زودهنگام سوگا، این خطر را ایجاد می‌کند که سومین اقتصاد بزرگ جهان در دوره دیگری مشابه دهه ۱۹۹۰ و یا بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲، زمانی که نخست‌وزیر این کشور تقریباً هر سال تغییر و وجهه آن را در صحنه بین‌المللی خدشه‌دار می‌کرد، قرار بگیرد.