پناهندگان سیاسـی مزدوران بی‌هویـت
احسان رشیدی
در سال‌های اخیر ارتباط هالیوود و کشورهای عربی بیشتر شده و فیلم‌های ضد هویت ایرانی اسلامی را نیز تهیه و تولید می‌کنند. بازیگران دوران قبل از انقلاب اسلامی ایران نیز به این فیلم‌ها پیوسته‌اند و لکه ننگی بر کارنامه این بازیگران و عوامل است. «مبارز آمریکایی» یکی از جدیدترین فیلم های ضدایرانی در آمریکاست که با مشارکت عوامل ایرانی تولید شده است!
مقدمه
فیلم «مبارز آمریکایی» محصول 2019 سال 2021 به اکران درآمد. پرویز صیاد بازیگر سینمای قبل از انقلاب نیز در این فیلم حضور دارد و بقیه بازیگران فیلم خارجی هستند و حتی نقش اصلی که علی جهانیان نام دارد را بازیگر خارجی بازی می‌کند؛ جورج کاستاروس بازیگر نقش علی جهانیان را به عهده دارد که یک کلمه فارسی حرف نمی‌زند! عوامل دیگر این فیلم، آلیسون پیج، شاون پاتریک فلانری و تامی فلانگان هستند و کارگردانی آن را شاون پاول پیچینو به عهده دارد و یکی از تهیه‌کنندگان فیلم علی افشار است.
این فیلم اتهام‌هایی بی‌اساس به جمهوری اسلامی می‌زند و حتی در ایجاد جنگ تحمیلی هشت ساله، دو طرف جنگ را مقصر می‌داند و به اعدام‌های بدون محاکمه که دروغی بی‌اساس است اشاره می‌کند.
خلاصه فیلم
علی جهانیان جوان ایرانی است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به ایالات متحده آمریکا پناهنده شده و با برخورد سردی از طرف معلم کشتی خود مواجه می‌شود. علی با دوست آمریکایی خود صمیمی است که در همه کاری به او کمک می‌کند و مانند برادر همراه او است و خیلی شعاری و خارج از واقعیت این رفتار را انجام می‌دهد و دوست او به‌عنوان ناجی نشان داده می‌شود که در قالب این رابطه به‌نوعی آمریکا را ناجی غرب آسیا معرفی می‌کند.
علی جهانیان به استقبال پدر و مادرش به فرودگاه می‌رود و خبر کشته شدن پدرش به او می‌رسد و در فرودگاه تهران هنگام پرواز، مأمورین پدر علی جهانیان را به پایین آورده و در فرودگاه بدون هیچ دادگاهی اعدام می‌کنند (دروغ‌های زیادی در فیلم مبارز آمریکایی وجود دارد). مادرش هم به خاطر شرایط جنگی در ایران، نمی‌تواند مهاجرت کند و علی به دنبال راه فرار به‌وسیله قاچاقچیان انسان می‌رود تا به آمریکا برود. علی پس از چند روز و حتی با فروش ماشین خود به پول زیادی نمی‌رسد و پول قاچاقچیان جمع نمی‌شود! او تنها راه را مبارزه خیابانی زیرزمینی می‌بیند و با برتری در چند مسابقه مقداری پول به دستش می‌رسد، اما برای او تله می‌گذارند و تمام پولی که در مبارزه درآورده در یک مسابقه می‌بازد و در پایان فیلم در یک مسابقه انتقامی با کمک مربی دائم‌الخمر خود موفق می‌شود نبرد برگشت را ببرد و پول قاچاق مادر خود را از ایران به آمریکا از طریق این مسابقه به دست آورد و قاچاقچیان انسان و مربی دائم‌الخمر ناجی او می‌شوند و مادر خود را از ایران به ترکیه و بعد آمریکا می‌برد.
هدف سازندگان فیلم
هدف اصلی سازندگان فیلم «مبارز آمریکایی»، اختلاف‌افکنی منطقه‌ای و دامن زدن به اتفاقات گذشته و دروغ‌پردازی بین جوامع غرب آسیا است تا به اهداف خود که استعمار و سلطه بیشتر بر منطقه است برسند؛ سلطنت‌طلبان و کسانی که داعیه ایرانی بودن و هویت ایرانی را داشتند و قبلا حداقل در ظاهر آریایی بودن را فریاد می‌زدند، در این سال‌ها برای لکه‌دار کردن هویت ایرانی به کمک سینماگران هالیوودی آمده‌اند، در سکانس آغازین فیلم مبارز آمریکایی، اخبار آمریکا به‌جای استفاده از نام
خلیج فارس، خلیج عربی را استفاده می‌کند و دو طرف را مقصر جنگ می‌نامد، این در حالی است که در سال ۱۹۹۱ خاویر پرز دکوئیار دبیرکل وقت سازمان ملل متحد رسماً بر اساس نظر گروه ناظر نظامی سازمان ملل متحد عراق را آغازگر جنگ معرفی و مقصر جنگ هشت ساله نامید. حتی به تعهدات سازمان ملل در این فیلم‌ها عمل نمی‌شود و خود آمریکا با کمک‌های زیادی که به صدام کرد و تجهیزات زیادی که به رژیم بعث عراق فروخت یک‌طرف جنگ بود و در برابر مردم ایران قرارگرفته بود و در این فیلم خود را به‌دروغ ناجی نشان می‌دهند.
وعده‌های دروغ امپریالیسم
پناهنده شدن برخلاف مهاجرت، انتخابی است برای وطن‌فروشی؛ چون پناهنده سیاسی باید کشور خود را تحقیر کند تا امتیازات پناهندگی را به دست آورد؛ هر چند که وطن فروش هیچ وقت به هدف خودش نمی‌رسد. مانند افرادی که به هواپیمای آمریکایی در کابل آویزان بودند و به مرگ و نابودی رسیدند.
پرویز صیاد که ادعای ایرانی بودن دارد و در ظاهر می‌خواهد خود را پایبند هویت ایرانی بداند اما برای این‌که یک نقش کوچک در هالیوود داشته باشد حاضراست هر توهینی که لازم باشد به کشور خود و هویت ایرانی بکند تا فقط نامش در سردر سینماهای آمریکا برود.
علاوه بر اطلاق عنوان جعلی برای «خلیج فارس» در سکانس‌هایی از فیلم، مدیر مبارزات خیابانی، علی جهانیان را بغدادی صدا می‌کند و حتی او را جنگجوی عرب می‌نامد! در سراسر فیلم سعی شده به مخاطب ایرانی توهین شود.
یادآوری شکل‌گیری
تحریف نام خلیج فارس
اولین‌بار این تحریف توسط کارگزار بریتانیا، به نام «رو دریک اوون» انجام شد که در کتابی به نام حباب‌های طلایی در خلیج عربی در سال ۱۹۵۸ نوشت که «من در تمام کتاب‌ها و نقشه‌های جغرافیایی نامی غیر از خلیج فارس ندیده بودم ولی در چند سال اقامت در سواحل خلیج فارس(بحرین) متوجه شدم که ساکنان ساحل عرب هستند بنابراین ادب حکم می‌کند که این خلیج را عربی بنامیم» مجله العربیه در شماره دوم خود در سال ۱۹۵۸ این مطلب را بیان نموده است. در سال‌های اخیر و به‌ویژه از دهه شصت میلادی به این‌سو، این نام جعلی نیز در برخی منابع تحت حمایت زیاد دولت‌های عربی و گاه غیرعربی به‌گونه‌ای فزاینده در حال رقابت بانام خلیج فارس است، جایگزینی نامی تحریف نام «خلیج فارس» سناریویی بود که بعد از ملی شدن صنعت نفت آغاز شد. اما اسناد تاریخی آن‌چنان مستحکم و مستند هستند که ناسیونالیست‌های عرب علی‌رغم هزینه هنگفت موفق به تغییر این نام نشدند و سازمان ملل و سازمان‌های بین‌المللی نیز بر اصالت تاریخی و حقوقی نام خلیج فارس تأکید دارند.
نقش هنرمندان در به تصویر درآوردن وطن‌دوستی و اعتقاد به اصول اولیه پایداری به وطن را باید نهادینه کرد و خود هنرمندان باید پیشرو و همسو با اعتقادات هویتی ایرانی مثل خلیج فارس و دفاع مقدس قدم بگذارند و برای این آرمان‌ها فیلم و سریال‌ها و نهادهای مختلف باید غیرت و وطن‌دوستی را در بین مخاطبین سینما و هنر به بالاترین حد خود ببرند.