نصیریان در بخشی از این پیام، خطاب به اسماعیلی نوشته است: خرسندیم که در این نوهمراهی با هم در آیینه خواهیم نگریست که مشحون از راستی و رستگاری است و آرزومندیم که در این هم‌نوردی بیش از پیش به ارتفاع عشق و اوج آگاهی نزدیک شویم که راه دور است و دشوار. هنر، آموزگار سخاوت و کیمیای جان‌بخشی و گنجینه‌ سعادت است. امیدواریم از این بخشش مینوی، چراغی به آینده برافروزید و از پس ایامی که به اعتزاز روزافزون هنر و ارجمندی هنرمند خواهیم اندیشید، به مانایی نام و نشان خویش در خاطره‌ هنر این سرزمین باقی بمانید. ایدون باد بدین تفال که:
هرآنکه جانب اهل وفا نگه دارد/ خداش در همه حال از بلا نگه دارد»