نزدیک به هشت میلیارد نفر در جهان زندگی می‌کنند اما یکی از بلندقامت‌ترین این افراد بیشتر زمان خود را در توکیو در حالی که روی زمین والیبال پارالمپیک نشسته سپری می‌کند.
با مرتضی مهرزاد آشنا شوید که روز پنج شنبه در مرحله نیمه نهایی برابر بوسنی و هرزگوین قرار خواهد گرفت. او تایگر وودز و راجر فدرر رشته خودش محسوب می‌شود و این موضوع دلیلی دارد که یافتن آن چندان دشوار نیست. مهرزاد 246 سانتیمتر است. برای اینکه بلندای قامت باورنکردنی مهرزاد را به خوبی درک کنید باید بدانید که ارتفاع یک «در» استاندارد در استرالیا تنها 204 سانتیمتر است و طول پرش برنده مدال طلای المپیک اخیر 237 سانتیمتر بوده است.
اما مهرزاد نیز مانند بسیاری از افراد با قد بالای دو متر در دوران رشد خود با دشواری‌هایی رو‌به‌رو بوده است. او پس از داشتن چند دوست معدود در کودکی به دلیل ناتوانی که داشته، والیبال نشسته را مانند چراغی می‌داند که زندگی‌اش را نجات داده است.
در سال 2011 و پنج سال پیش از پارالمپیک ریو بود که ‌هادی‌رضایی، مربی تیم ملی ایران، در خانه‌اش مشغول تماشای برنامه‌ای بود که به معرفی افرادی با معلولیت جسمی و استعدادهای غیرعادی می‌پرداخت. رضایی خیلی زود با این برنامه تماس گرفت تا درباره مهرزاد که مهمان آنها بود پرس و جو کند. او از کودکی به آکرومگالی مبتلا بود – شرایطی که در آن هورمون رشد بیش از حد ترشح می‌شود. مهرزاد در 16 سالگی از روی دوچرخه افتاد و همین مصدومیت باعث شد که پای راستش رشد نکرده و 15 سانت از پای چپش کوتاه‌تر باشد. او از عصا برای راه رفتن استفاده می‌کند.
رضایی این هفته در توکیو گفت:« یافتن بازیکنان و استعدادها و آموزش دادن به تیم وظیفه من به عنوان مربی بود. »
رضایی توانست مهرزاد را برای حضور در والیبال نشسته متقاعد کند و او در سال 2016 با پیراهن تیم ملی ایران به میدان رفت. مهرزاد در این باره گفت:« من به دلیل مشکل جسمی بسیار افسرده بودم. احساس می‌کردم در زندان هستم و به دلیل ظاهرم از بیرون رفتن هراس داشتم. هرگز نمی‌توانستم چنین آینده‌ای را برای خودم متصور شوم. والیبال نشسته تاثیری شگرف بر زندگی من داشت.»
توانایی مهرزاد در دفاع و آبشار با قدی بسیار بلندتر از سایر رقبا به ایران در کسب مدال طلای پارالمپیک ریو کمک کرد. او در دیدار برابر بوسنی هرزگوین در فینال 28 امتیار به دست آورد. مهرزاد در حالت نشسته روی زمین 196 سانتیمتر است و بالاترین ارتفاع آبشارش به 230 سانتیمتر می‌رسد که کابوسی برای سایر رقبا به حساب می‌آید.
فلورین سینگر، بازیکن تیم ملی آلمان، گفت:« به دلیل زاویه‌ای که او از آن به توپ ضربه می‌زند، ما باید پایین‌تر از تور قرار بگیریم و به این ترتیب بعضی از آبشارهایش را دفاع می‌کنیم.»
رضایی سعی دارد توجهات را از ستاره تیمش دور کند و در این باره می‌گوید:« من یک بازیکن را بهترین به حساب نمی‌آورم، بلکه به کل تیم نگاه می‌کنم. مرتضی هنوز دست از پیشرفت برنداشته است. او به زمان بیشتری برای پیشرفت و تبدیل شدن به ورزشکاری کامل نیاز دارد.»
این گزارش با عنوان دومین مرد بلند قامت جهان به دنبال کسب مدال طلای پارالمپیک برای ایران به قلم تام دیسنت در سیدنی مورنینگ‌هرالد به چاپ رسیده است.