کشف 2 میلیون لیتر بنزین در لبنان از انبارهای حزب وابسته به رژيم آلسعود
سرویس خارجی-
هفته گذشته بود که سید «حسن نصرالله» از وجود بحران سوخت در لبنان و نبود اراده جدی برای حل آن خبر داد و گفت پس از مشورت با دولت تصمیم گرفته از ایران سوخت وارد کند: «من دوست دارم اعلام کنم که کشتی نخست ما که از مبدأ ایران حرکت خواهد کرد... به سمت لبنان خواهد آمد. ما در کشتی نخست اولویت را به ماده مازوت دادیم زیرا به شدت مورد نیاز است».
بعد از این خبر شوکهکننده برای صهیونیستها و غربگرایان، «سمیر جعجع» رئیسحزب القوات اللبنانیه (نزدیک به آلسعود و غرب) ضمن انتقاد از این اظهارات، مدعی شد، حزبالله قصد مصادره تصمیمگیری اقتصادی در لبنان را دارد.
جالبتر آنکه، وقتی نماینده لبنانی «سزار معلوف» از ائتلاف «الجمهوریه القویه» (وابسته به حزب القوات اللبنانیه به ریاست جعجع) از موضوع واردات سوخت از ایران استقبال کرد با واکنش تند سران حزب مواجه شد و از گروههای ارتباطی این حزب حذف شد.
برخی منابع حتی از احتمال اخراج او از حزب خبر دادند.
رئیسجمهور لبنان نیز اعلام کرد، رئیسبانک مرکزی بدون مشورت با دولت، اقدام به حذف ناگهانی یارانه سوخت کرد و همین اقدام مشکوک باعث بحران سوخت در این کشور شد.
حالا شاید بتوان راحتتر نتیجه گرفت، این بحران پشت پردهای دارد و کاملا ساختگی است؛ به ویژه وقتی بدانیم دیروز اعلام شد، نیروهای امنیت داخلی لبنان، اطلاعاتی درخصوص توقیف نزدیک
2 میلیون لیتر بنزین در ۳۸ مخزن پُر که گنجایش هر یک، حدود ۵۰ هزار لیتر است در شهر «زحله» خبر دادند که متعلق به یک فرد صاحب پمپ بنزین است. تحقیقات بعدی نشان داده که عامل این احتکار «مارون الصقر» برادر «ابراهیم الصقر» از رهبران حزب «القوات اللبنانیه» از احزاب متحد آلسعود و غرب است!
به گزارش فارس، روزنامه الاخبار با انتشار مطلبی درخصوص پدیده احتکار در شرایط بحرانی کنونی نوشته: «احتکار در زمان گرسنگی در قانون لبنان یک بِزِه محسوب میشود! احتکاری که موجب افزایش قیمت میشود، زندگی مردم را تهدید میکند و موجب تحقیر آنها میشود.
مجازات این امر در صورتی که قاضی بخواهد سختگیری کند، از چند ماه حبس تجاوز نمیکند.
با این وجود پارلمان هیچ حرکتی برای اصلاح و تعدیل قوانینی که حامی و به نفع کسانی است که امنیت اجتماعی را به بازی میگیرند،
نمیکند».
نویسنده در ادامه به موضوع توقیف بنزین روز گذشته در «الزحله» هم اشاره میکند و مینویسد که از یکی از صاحبان پمپ بنزین نزدیک
دو میلیون لیتر بنزین توقیف شد که آن را در یک انبار زیرزمینی در «حوش الامرا» واقع در الزحله مخفی کرده بود. گروه اطلاعات سرویس امنیت داخلی لبنان، در ادامه با شناسایی«مارون الصقر» برادر «ابراهیم الصقر» از رهبران حزب «القوات اللبنانیه»، او را دستگیر کردند.
در جریان بازجویی نزد بازپرسهای اطلاعاتی، گفت که این میزان بنزین متعلق به اوست، نه برادرش و طی مدت سه ماه، آن را انبار کرده است. اما اطلاعات موجود نشان میدهد که از هشت ماه پیش این بنزینها انبار شدهاند.
شاید در اینجا ذکر صحبتهای تحلیگر برجسته سیاسی در جهان عرب بیمناسبت نباشد. دکتر «عبدالمجید مراری»، تحلیلگر سیاسی رسانههای بینالمللی جهان عرب، میگوید که متأسفانه توطئه بزرگی علیه لبنان در حال رخ دادن است؛ این سناریویی است که مدتها پیش در «عربستان» نوشته شده است و تمام بحران سوخت و... ناشی از آن است؛ سید حسن نصرالله شخصا وارد میدان شده چرا که آنها به عنوان یک حزب سیاسی فعال و پر طرفدار در لبنان جایگاه دارند.
گفتنی است، لبنان چند وقتی است که زایشگاه مشکلات است. از هر مشکل، مشکلی دیگر تولد میکند و ریسمانی نامرئی مشکلات باربط و بیربط را به هم متصل میکند و از آن تار عنکبوتی را میسازد که هر که را واردش شود، گرفتار خود میکند. وقتی شرایط این گونه است راه برای فساد اقتصادی باز میشود و وقتی فساد ریشه دواند خودش میشود مولد مشکل و این گونه چرخهای از مشکلات به جریان میافتد.
معضلی که نه در این کشور بلکه در دیگر کشورهای عربی همواره یکی از اساسیترین موانع شکل گیری دولتهای کارآمد است؛ فقدان یک هویت ملی منسجم است.
کشورهای عربی به ویژه پس از سقوط خلافت عثمانی تنها به یک مولفه «عربی بودن» خود را تعریف کردهاند که نمیتواند پایهای برای یک دولت ملی باشد؛ چرا که این هویت ملی مشترک میان اعراب تونسی، مراکشی، لبنانی و... است. پرسش این است که حالا وجه تمایز لبنان از مراکش یا وجه تمایز هویت مصری از هویت قطری و... چیست؟
همچنان باید این نکته را توجه کرد که روحیه مقاومت چنانکه در گروهی چون حزبالله لبنان به عنوان یکی از شاخهها بارور جریان مقاومت وجود دارد، در بسیاری از گروههای لبنانی هیچ ردپایی از آن دیده نمیشود، این گروهها که گاهی هویت ضدمقاومت نیز دارند، بنا به ساختار قومی- قبیلهای لبنان همواره سهمی از قدرت نیز دارند و مانع وحدت رویه کلی میشوند و همین عدم وحدت رویه است که باعث ناتوانی این کشور در خنثی کردن نفوذ میشود.