kayhan.ir

کد خبر: ۲۲۳۸۹۵
تاریخ انتشار : ۲۲ مرداد ۱۴۰۰ - ۲۱:۳۸

لایحه جدید دولت لهستان که به اسرائیل اجازه باج‌خواهی نمی‌دهد



سرویس خارجی-
لهستان لایحه‌‌ای را تصویب کرده که به موجب آن یهودیان(بخوانید صهیونیست‌ها) حق نخواهند داشت اموال و املاک ادعایی خویش را که در دوران تسلط آلمان نازی مصادره شده و اکنون در اختیار دولت لهستان قرار دارد، مطالبه کنند.
لهستان آخر هفته گذشته لایحه‌ای را تصویب کرد که به موجب آن، صهیونیست‌ها حق نخواهند داشت اموال و املاک ادعایی خویش را که در دوران تسلط آلمان نازی مصادره شده و اکنون در اختیار دولت لهستان قرار دارد، از آن کشور مطالبه کنند. در پی آن «ماتئوش موراویه‌تسکی» نخست‌وزیر لهستان به انتقادهای جسته و‌گریخته آمریکا و رژیم صهیونیستی از تصویب این قانون، واکنش نشان داد.
فارس در این باره به نقل از «رویترز» نوشته، نخست‌وزیر لهستان همچنین ضمن مخالفت تلویحی با سپرده‌شدن مالکیت برخی اموال در این کشور به رژیم صهیونیستی از جمله تعدادی از رسانه‌ها، تاکید کرده: «می‌خواهیم شرایطی داشته باشیم که کمپانی‌های خارج از اتحادیه اروپا (اشاره به شرکت‌های صهیونیستی) نتوانند رسانه‌ها در لهستان را خریداری کنند».
گفتنی است، موراویه‌تسکی پیش از این نیز گفته بود: «فقط این را می‌گویم، تا زمانی که من نخست‌وزیر هستم، ‌لهستان قطعا هیچ چیزی بابت جنایات آلمانی‌ها پرداخت نمی‌کند. نه یک زلوتی (واحد پول لهستان)، نه یک یورو و نه یک دلار!». تل‌آویو هم که به نظر نمی‌رسید از شنیدن این اظهارات خوشحال شده باشد اعلام کرده بود، این قانون مانع آن می‌شود که یهودیان املاکشان را پس بگیرند و به افرادی که از واقعه ادعایی هلوکاست نجات پیدا کرده‌اند، خسارت داده نمی‌شود.
باید افزود، مجموعه تلاش‌هایی که پس از جنگ جهانی دوم به‌ ویژه پس از تشکیل رژیمِ آپارتایدِ اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ذیل عنوانِ مبارزه با یهودستیزی و یهودآزاری صورت گرفته و به‌ منظور تبدیل افسانه کشتار سیستماتیک یهودیان توسّط نازی (هولوکاست) به منبعی مشروعیت‌بخش برای این رژیم و عاملی برای توجیه روابط ویژه این رژیم با جهان غرب شده را می‌توان نوعی «باج‌گیری و یا الگوی رفتاری باج‌خواهانه در امتیازگیری از اروپا» در دوران پس از جنگ جهانی دوم نامید. این تلاش‌ها در قالب پروژه‌های گوناگون فرهنگی، هنری، رسانه‌ای و تبلیغاتی خودنمایی می‌کند و آنچه «دولت یهود» خوانده می‌شود را در کانون توجه و تمرکز سیاسی غرب قرار می‌دهد و رژیم آپارتاید اسرائیل را به‌عنوان «وارث قربانیان جنایت» در جایگاه یک «طلبکارِ همیشگی» حفظ می‌کند.