سیروس ناصری در مصاحبه با روزنامه اعتماد می‌گوید: شانس بزرگی برای توافق تا 20 جولای داشتیم که به دلیل ناخن خشکی آمریکا به هدر رفت. دولت آمریکا نخواست یا نتوانست یک سبد قابل قبول پیشنهاد کند و روی میز بگذارد. در نتیجه مذاکرات تمدید شد.
وی می‌افزاید: به نظرم شرایط سخت‌تر و در برخی موضوعات اصلی فاصله بیشتر شده است. اگر تا 20 جولای 80 درصد شانس توافق داشتیم این احتمال برای ماه نوامبر به زیر 50 درصد تنزل پیدا کرده است.
وی درباره اطلاع رهبر انقلاب از مذاکرات می‌گوید: گزارش‌ها خدمت ایشان می‌رفته است. البته ایشان تنها از یک منبع گزارش نمی‌گیرند و از منابع متعددی گزارش‌ها خدمت ایشان می‌رسد و اطلاعات ایشان دقیق‌تر و کامل‌تر از هر کسی در کشور است.
ناصری در این مصاحبه با بیان اینکه قبل از انقلاب مشغول پایان‌نامه دکتر در دانشگاه لارنس در کانزاس و در رشته مخابرات بوده اما با بروز انقلاب به حوزه دیپلماسی رفته، می‌گوید: یک پروژه مهمی را با همکاری یکی از استادهای دانشگاه دنبال می‌کردم که انقلاب شد و به سازمان ملل رفتم. همکاران من خیلی اصرار کردند که شش ماه یا یک سال دیگر صبر کن تا این پروژه به نتیجه برسد، گفتم نه باید بروم. آنها می‌گفتند انقلاب که تمام نمی‌شود. اما من اصرار به رفتن داشتم. در نهایت یکی از بچه‌های دیگر را برای دنبال کردن این پروژه معرفی کردم و در نهایت این پروژه 4 سال بعد و در حالی که من دیگر عضو این پروژه نبودم 600 میلیون دلار فروخته شد.
وی می‌گوید: شاید اگر این پروژه را به پایان می‌رساندم یک بیل گیتس از نوع انقلابی می‌شدم.