فاضل نظری
ما گشته‌ایم، نیست، تو هم جست‌وجو مکن
آن روزها گذشت، دگر آرزو مکن

دیگر سراغ خاطره‌های مرا مگیر
خاکستر گداخته را زیر و رو مکن

در چشم دیگران منشین در کنار من
ما را در این مقایسه بی‌آبرو مکن

راز من است غنچه لب‌های سرخ تو
راز مرا برای کسی بازگو مکن

دیدار ما تصور یک بی‌نهایت است
با یکدگر دو آینه را روبه‌رو مکن