عده خاصی از مردم این روزها به نگهداری و نمایش سگ و گربه‌های‌شان در پارک‌ها مشغول شده‌اند که باعث آزار و اذیت دیگران می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، چند سالی می‌شود که سگ‌گردانی در خیابان‌ها، معابر، پارک‌ها و ماشین‌ها به یک مقوله قابل بحث در سطح جامعه تبدیل شده است، اما هنوز هم خیلی‌ها سعی می‌کنند چشم‌هایشان را به روی این پدیده نوظهور در کشور که برگرفته از مُد کشورهای غربی ـ به منظور جایگزینی حیوانات به جای فرزندداری ـ است ببندند و واقعیت‌ها را نسبت به مُدگذاری طبقه مرفه جامعه و متوسط رو به بالا نبینند.
این مقوله آن‌قدر وسعت یافته که به تازگی شورای شهر نیز یک فوریت برای جداسازی محل گردش حیوانات خانگی از محل بازدید کودکان در بوستان‌های شهر تهران قرار داده و علتش نیز هجوم زیاد مردمی است که حیوانات خانگی‌شان را در بوستان‌های پایتخت می‌چرخانند و باعث اعتراض و ناراحتی سایر مردم و‌ ترس بچه‌هایشان می‌شوند. حال بگذریم از وضعیت شهرهای دیگر که در این زمینه آمار درستی وجود ندارد.
به گفته اعضای شورای شهر، طرح مذکور ناظر بر سلامت کودکان و خردسالان بوده که قرار است به‌صورت تخصصی در کمیسیون‌ها مورد بحث قرار بگیرد. این در حالی است که دیگر خیلی از خانواده‌ها نسبت به بردن بچه‌هایشان به پارک‌های تهران و حتی خیلی دیگر شهرهای ایران ‌تردید دارند و حضور سگ و گربه‌ها باعث‌ ترس و اضطراب خود و خانواده‌شان می‌شود.
اول کرونا و حال گرفتار سگ‌ها شدیم!
میترا رستگاری یک مادر دارای دو فرزند در منطقه پنج تهران است که هر روز یا یک روز در میان بچه‌هایش را عصرها به پارک می‌برد تا کمی‌هوای تازه بخورند و بازی کنند. وی می‌گوید: مدتی که از‌ ترس کرونا جرات نمی‌کردیم از منزل بیرون بیاییم حال که به‌خاطر رعایت پروتکل‌ها توانستیم بچه‌ها را با آموزش‌های لازم به پارک بیاوریم تا بازی کنند، شاهد خیل زیادی از زنان و مردانی هستیم که سگ‌هایشان را به پارک می‌آورند و بچه‌های ما از‌ ترس پارس و گاز گرفتن این سگ‌ها به سمت وسایل بازی نمی‌روند، واقعاً نمی‌دانیم باید چه کار کنیم و کجا بچه‌ها را برای تفریح ببریم!
وی می‌گوید که با نفس داشتن حیوانات خانگی مشکلی ندارد اما خیلی از این سگ‌ها قیافه شان خانگی نیست و‌ ترسناک هستند! مدام باید حواسم به بچه‌ها باشد تا مبادا سگی طرفشان نیاید چرا که سگ‌ها این حس را نسبت به غریبه‌ها دارند که آنها را بو بکشند و به سمتشان بیایند هر چقدر هم که قلاده داشته و صاحبشان مراقب باشد باز هم می‌دوند، این در ذاتشان است که بازی کنند.
سگ‌گردانی برای عقده‌گشایی
و نمایش اجتماعی
برخی از جامعه‌شناسان معتقد هستند که در جامعه ایران سگ‌گردانی در حال حاضر به یک پدیده برای مرفه نشینان و نمایش ثروتشان تبدیل شده، چرا که آنها سگ‌ها و گربه‌های لاکچری شان را به پارک‌های تهران می‌آورند تا نمایش دهند اینها حتی با هم مسابقه سگ‌گردانی می‌گذارند یا اینکه سگ‌هایشان را پشت فرمان ماشین می‌نشانند تا به دیگران نشان دهند! این رفتار اجتماعی جز عقده‌گشایی یا نمایش ثروت چه چیز می‌تواند باشد؟
خانم رستگاری می‌گوید که الان به جز ثروتمندان خیلی‌های دیگر هم هستند که مشخص است از لحاظ مالی شرایط بالایی هم ندارند اما به هر سختی بوده یک حیوان خانگی تهیه کردند تا خود را نمایش دهند انگار که چیزی برای عرض اندام در جامعه به جز سگ و گربه ندارند!
فرزند نمی‌آوریم،
می‌خواهیم سگ و گربه به پارک بیاوریم!
ستاره محمدی مادر الینا 6 ساله است که هفته‌ای یک‌بار برای گردش فرزندش را به پارک پردیسان تهران می‌برد جایی‌که بین بزرگراه حکیم و همت قرار دارد و برای مردم غرب تهران مرکز تفریحی خوبی محسوب می‌شود، او می‌گوید که اغلب به‌خاطر کار شوهرش آخر هفته‌ها می‌تواند به پارک بیاید تا فرزندش تفریح کند، اما گاهی میزان حیوانات خانگی آن‌قدر در پارک زیاد می‌شود که یادش می‌رود برای چه چیزی به پارک آمده‌اند و مدام باید دنبال دخترشان بدوند که اتفاقی برایش نیافتد.
او می‌گوید: این رفتارها برای نشان دادن ثروتمند بودن یا یک سبک زندگی خاص نمایشی است مثلا عده‌ای می‌خواهند بگویند ما وضع مالی‌مان خوب است، فرزند نمی‌آوریم می‌خواهیم سگ و گربه‌مان را به پارک بیاوریم و اندازه یک بچه هم خرج حیوان خانگی‌مان می‌کنیم! نمی‌دانم نمی‌خواهم هم قضاوت کنم اما سگ‌گردانی دیگر ظاهرا عرف شده و کسی هم نیست که جلویش را بگیرد اگر هم ما اعتراضی بکنیم محکوم می‌شویم. نمی‌دانم چرا کسی کاری برای این امر نمی‌کند که لااقل جای خاصی برای این سگ و گربه‌ها باشد که خودنماها حیواناتشان را به آنجا ببرند و ما هم با آرامش به پارک بیاییم.
خانم محمدی می‌گوید که همین چندی پیش یک سگ دنبال پسربچه کوچکی کرده بوده چرا که قلاده‌اش از دست صاحبش در رفته و آن بچه هم از ناراحتی و اس ترس زیاد،‌گریه‌اش بند نمی‌آمده همین در روحیه بچه‌های دیگر در پارک هم اثر گذاشته است. هرچه قدر هم که سگ و گربه‌ها دوست داشتنی باشند اما باید در محل‌های خاصی حضور پیدا کنند هم آنها آرامش داشته باشند هم مردم.
او همین‌طور می‌گوید که محبت به حیوانات خیلی خوب است الان سگ و گربه خیابانی زیاد وجود دارد، اما نباید نگهداری و تفریحشان باعث اذیت مردم شود. فرهنگ‌سازی خیلی مهم است مردم باید بدانند که نگهداری حیوانات خانگی فرهنگ‌سازی لازم دارد همین‌طور هم نباید باشد.
امروزه در خیلی از کشورهای اروپایی هم ورود حیوانات به محل‌های بازی بچه‌ها ممنوع است حتی برخی نژادهای سگ‌ها ورودش به خیابان هم ممنوع است چرا که وحشی هستند و امکان گاز گرفتن زیاد دارند. حال شما تصور کنید انواع و اقسام این سگ‌ها به پارک‌ها و بوستان‌های تهران و دیگر شهرها وارد می‌شوند و کسی هم نمی‌تواند اعتراض کند.
پارس سگ در آپارتمان
نمی‌گذارد درس بخوانم!
سحر احمدی دانشجو است و به همراه دوستانش برای درس خواندن به پارک می‌آید او می‌گوید که فعلا در مکان‌هایی مثل کتابخانه‌ها و فضاهای مسقف نمی‌توانیم درس بخوانیم فضای آزاد بهتر است تعدادمان هم کم است و راحت می‌توانیم بیاییم، اما الان هر پارک و مکانی که می‌رویم سگ و گربه‌ها ردیف نشسته‌اند یا در حال غذا خوردن یا پارس و توالت کردن هستند.
او می‌گوید که نسبت به سگ‌ها فوبیای خاص دارد و نمی‌تواند با وجودشان تمرکز کند به همین دلیل برایش ورود به برخی پارک‌ها الان مشکل شده چرا که حیوانات زیاد شده‌اند هم از نوع خیابانی و هم آنهایی که مردم خود برای گردش می‌آیند. احمدی می‌گوید: چند خانم را امروز دیدم که مشغول و گرم صحبت با هم بودند اما هر یک قلاده‌ای به دست داشتند و این حیوانات را با خود می‌کشیدند، من نمی‌فهمم این چه مدل حیوان داری است و به چه دلیل اینها را نگهداری می‌کنند وقتی نمی‌توانند در این پارک‌ها خود آزاد باشند! بقیه را هم اذیت می‌کنند.
وی اظهار داشت که قوانین مشخصی برای نگهداری حیوانات خانگی نداریم و همین مشکلی است که به آسیب‌های اجتماعی می‌انجامد. همین چندی پیش بود که در یک پارک بچه‌ای را یک سگ گاز گرفت و رسانه‌ای هم شد. حتی خیلی‌ها در آپارتمان هم سگ و گربه نگه می‌دارند و باعث آزار همسایه‌ها هستند به‌نظرم با اینها باید برخورد شود نه برخورد قهری ولی فرهنگ درست ایجاد شود و دارندگان حیوانات پاسخگو باشند.
احمدی می‌گوید که نگهداری حیوان خانگی الان در کشور ما یک تشخص شده است کسی که پول و ثروت دارد این کار را می‌کند و به این وسیله ثروتش را نمایش می‌دهد حتی خیلی‌ها هم ندارند اما برای کلاس گذاشتن حیوان نگه می‌دارند. این فرهنگ نگهداری حیوانات باید جا بیافتد تا فرد حیاط و زندگی درستی داشته باشد و مزاحمتی برای دیگران نداشته باشد ما الان در آپارتمانمان شب‌ها از دست پارس سگ‌های همسایه‌ها به ستوه آمده‌ایم و حتی شب‌ها نمی‌توانیم درس بخوانیم چرا که مدام این سگ‌ها پارس می‌کنند. خب آیا این حیوان باید در آپارتمان هفتاد یا شصت متری حبس باشد؟!
مسئله دیگر هم این است که وقتی چنین چیزی در جامعه عرف می‌شود ممکن است بعضی‌ها که امکانش را ندارند دچار احساس محرومیت می‌شوند و همین یک موج منفی در جامعه ایجاد می‌کند که تب و تابش همه را می‌گیرد. باید طوری باشد که وسایل بازی و تفریح مردم از حیوانات جدا باشد و کسانی که حیوانات نگه می‌دارند به مراکز خاصی بروند تا دیگران هم آسایش داشته باشند و قانون برای رعایت نکردن آرامش و آسایش مردم در بوستان‌ها ضوابطی تعیین کند که قابل دفاع باشد نه اینکه پلیس و دیگر مراجع بگویند که چیزی در این زمینه وجود ندارد که بخواهند جلویش را بگیرند!
همه اینها را اگر کنار بگذاریم برای مردم متدین و مسلمان همیشه نگهداری سگ و گربه‌ها دارای شرایط خاص و ویژه بوده است به‌دلیل نمازگذار بودن و رعایت خیلی مسائل نجس و پاکی، خیلی‌ها با این ظاهر تمدن غرب هیچ‌گاه کنار نمی‌آیند به همین دلیل هم خوب است که جامعه‌شناسان به این مقوله توجه بیشتری داشته باشند و عواقبش را بررسی کنند و هم اینکه پلیس و مراجع قضایی نسبت به این امر توجه بیشتری نشان دهند.