سیده رقیه آذرنگ

زیر خاکی یک سریال موفق بود. نقش یکدست بازیگران در روند این موفقیت نقش بسزایی داشت.
مولفه های انقلابی، خانوادگی، دینی و اجتماعی در ژانر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به خوبی جای گرفته بود تا جایی که محتوای اثر تحت تاثیر اینها توانست خودش را در دل مخاطبان سیما جای دهد.
مجموعه طنز زیر خاکی داستانی جذاب داشت. خط داستانی این سریال با اتفاقاتی در‌هم تنیده مخاطب را با خود همراه می‌کرد. شخصیت‌ها برای مخاطب ملموس بود و همین موضوع باعث می‌شد تا مدتی گفت‌وگوهای بازیگران در ذهن مخاطبان باقی بماند.
این سریال در دو فصل از شبکه یک سیما پخش شد. فصل اول با یک پرش خوب اوج گرفت و فصل دوم به پختگی و بلوغ رسید.
شخصیت اصلی فیلم «فریبرز باغبیشه» که برعهده پژمان جمشیدی بود یک کارکتر جذاب را به نمایش گذاشت. البته از بازی خوب این بازیگر در جذابیت سریال نباید به سادگی عبور کرد چرا که او توانست در همان قسمت‌های نخست مخاطبان را با لحن و کلام طنز‌گونه‌اش به وجد بیاورد.
موقعیت اجتماعی دهه ۶۰ ویژگی دیگر این سریال بود. هم دیالوگ‌های بازیگران و هم گریم و صحنه و ... بیشترین سهم را در مقبولیت عمومی داشتند.
طنز موقعیت چیزی بود که هم نویسنده و هم کارگردان قالب مجموعه را بر آن سوار کرده بودند.
نمایش برخی از اتفاقات دوران انقلاب مثل نفوذ گروهک‌ها در مراکز و نهادها در فضای طنز و کمدی به مخاطب ارائه می‌شد.
در کل پژمان جمشیدی در کنار ژاله صامتی نقش بسیار باورپذیری را در سریال زیر خاکی بازی کردند که نمونه آن را شاید کمتر در سریال‌ها دیده باشیم.