سرویس خارجی-

هر روز که می‌گذرد، از اوضاع جاری افغانستان بیشتر رمز گشایی می‌شود؛ تا کنون این تلقی وجود داشت که طالبان به طور طبیعی و صرفا با اتکا بر نیروی عناصر خود، در حال قبضه کردن کل قدرت در افغانستان است. اما‌، هر چه زمان می‌گذرد، حقایق پشت پرده این ماجرا بیشتر آشکار می‌گردد. اول اینکه، طی همین روزهای اخیر مشخص شده است که واشنگتن نیروهایش را از افغانستان به آمریکا برنگردانده است، بلکه بخشی از این نیروها را به یمن و بخشی را نیز به پاکستان برده است! علاوه‌بر آن، کاخ سفید اعلام کرد که اکنون سرگرم مذاکره با همسایگان افغانستان است، تا از آسمان آنها برای نظارت بر افغانستان استفاده کند. دوم، پیشروی کنونی طالبان در افغانستان، بیشتر شکل فانتزی و رزمایشی دارد و قدرت طالبان مثل حبابی است که به زودی می‌ترکد!
اما، قبل از اینکه این حباب بترکد و مردم افغانستان احساس کنند که می‌توانند برای ایجاد امنیت و حفظ آن، روی پای خود بایستند، آمریکا می‌خواهد میوه خودش را در عراق‌، سوریه و دیگر مناطق غرب آسیا بچیند!
در همین رویکرد جدید، دیروز «وین ماروتو»، سخنگوی نیروهای ائتلاف موسوم به ضد داعش به رهبری آمریکا، اعلام کرد، در صورتی که «مصطفی کاظمی» نخست‌وزیر عراق، بخواهد، آمریکا نیروهایش را از عراق خارج خواهد کرد.
از این موضع‌گیری ناشیانه، آشکارا می‌توان به چند چیز پی برد؛ اینکه فعالیت‌های جاری داعش در عراق و خصوصا، حملۀ سیستماتیک به دکل‌های برق این کشور، با مدیریت آمریکا صورت می‌گیرد. مورد دیگر، شرایط جاری در افغانستان است؛ ماروتو به طور حتم، با این اظهارات خود می‌خواهد به این دغدغه دامن بزند که خروج آمریکا از عراق، این کشور را مشابه افغانستان می‌کند! آمریکا هم تلاش می‌کند خطر داعش در عراق را بزرگ جلوه دهد و هم خودش را محور مبارزه با این گروه تروریستی جا می‌زند. ماروتو هم دیروز در اظهارات خود، مدعی شد که ائتلاف آمریکایی برای شکست داعش، پنج میلیارد دلار هزینه کرده است. این در حالی است که بر اساس اسناد غیر قابل کتمان، آمریکا حامی اصلی داعش در عراق و سوریه است.
نکته دیگری که مهندسی تحولات در افغانستان را بر ملا می‌کند؛ اظهار لطف طالبان و غرب نسبت به یکدیگر است! طی روزهای گذشته، هم مقامات آمریکایی گفته‌اند مایل به همکاری با طالبان در افغانستان هستند و هم سران طالبان گفته‌اند که آمریکا حتی می‌تواند در افغانستان سرمایه‌گذاری کند! دیروز نیز «والاس» وزیر دفاع انگلیس، رسما اعلام کرد، این کشور با طالبان همکاری خواهد کرد.
در این میان، ناگفته نماند که برخی مقامات کنونی و سابق آمریکایی با اظهارات خود، تحولات مهندسی شده در افغانستان را برملا می‌کنند؛ به عنوان مثال، دیروز «میچ مک‌کانل»، رهبر اقلیت سنای آمریکا، گفت عجله آمریکا برای خروج از افغانستان، باعث هرج و مرج می‌شود. این اظهارات به خوبی نشان می‌دهد که روند خروج آمریکا از افغانستان، شکل غیر عادی دارد. یا «جرج بوش» رئیس‌جمهور اسبق آمریکا، دیروز گفت، آمریکا نباید از افغانستان خارج شود. منظور بوش این است که خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان، منافع واشنگتن در منطقه را به خطر می‌اندازد. این را همه می‌دانند و بهتر از همه، خود سران کاخ سفید و اتاق‌های فکر آنها، از این موضوع خبر دارند. مسئله همین جاست؛
وقتی آمریکا می‌داند خروج از افغانستان، به ضررش تمام می‌شود، پس چرا دارد خارج می‌شود؟ جواب این سؤال واضح است، آمریکا قصد خروج ندارد و تلاش می‌کند که حضورش را به شکل دیگر در منطقه و افغانستان تقویت کند.