محمدهادی سبحانیان در گفت‌وگو با رادیو با انتقاد از عملکرد دولت روحانی در روزهای واپسین گفت: این روزها به شدت بر تنور هزینه‌های اضافی دمیده می‌شود و روز به روز کسری بودجه فزونی می‌گیرد.
وی در خصوص الزامات آتی برای اصلاح شیوه بودجه‌نویسی توضیح داد: بودجه‌ریزی ریشه اصلی بسیاری از چالش‌های اقتصادی کشور و مورد مطالبه رهبری است.
این کارشناس از وابستگی تاریخی بودجه کشورمان به نفت سخن گفت و افزود: در سمت مصارف و منابع بودجه کشور با چالش‌هایی در این خصوص مواجهیم. سبحانیان رنج مردم از تورم و زیاد شدن فاصله طبقاتی جامعه و نیز افزایش نرخ فقر را ریشه در بودجه‌ریزی کشور عنوان کرد و یادآور شد: مصارف و هزینه‌های دولت به شدت زیاد است و از دیگر سو منابع کافی را به وجود نیاورده‌ایم و لذا عمدتا با کسری بودجه رو به رو هستیم. وی محل تامین بودجه را هم عمدتا از منابع تورم‌زا خواند و تصریح کرد: مردم امروز مشکلاتی را در سفره خود احساس می‌کنند که ریشه در کسری بودجه دارد؛ لذا اگر درپی آنیم که معیشت مردم را اصلاح کرده و بهبود ببخشیم، باید بدانیم مشکلات خاصه مسائل تولید زمانی اصلاح می‌شود که نوسانات اقتصادی به ثبات برسد.
به گزارش خبرگزاری فارس، سبحانیان همچنین از انبوه حجم نقدینگی انتقاد کرد و گفت: اساسا در چنین شرایطی تولید شکل نمی‌گیرد و لذا ضرورت اصلاح ساختار بودجه بر کسی پوشیده نیست. این کارشناس حوزه اقتصادی چنین رویه غلطی را به دلیل کسبِ ساده‌ پول نفت برشمرد و افزود: امروز این منبع ارزی با توجه به تحریم‌ها به شدت کاهش یافته است. سبحانیان خاطرنشان کرد: سازمان برنامه و بودجه باید از شرایط تحریمی بیشترین استفاده را می‌کرد و تحریم را به فرصت تبدیل می‌نمود چراکه وابسته کردن مسائل داخلی بودجه به نفت، موجب ناکارآمدی‌های بسیاری در کشور شده است.
درباره کسری بودجه امسال خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکه مشکلات متعدد اقتصادی پیش روی دولت رئیسی به مثابه یک‌ میدان مین است نوشت: کسری بودجه حدود ۳۵۰ هزار میلیارد تومانی در سال ۱۴۰۰ محتمل است. جنس این‌ کسری به شکلی است که تامین مالی کوتاه مدت غیر تورمی آن اجتناب‌ناپذیر است. رشد میانگین حدود 40 درصدی نقدینگی در سال‌های 97، 98، 99 (در بهار 1400 هم ادامه داشته) که اثرات تورمی آن به واسطه وقفه‌های زمانی در دولت آینده اجتناب‌ناپذیر است.
ناترازی آشکار و پنهان سیستم بانکی کشور از سال 1393 تا کنون به شکل قابل ملاحظه‌ای شدت یافته است.
بدهی دولت به صندوق‌های بازنشستگی و ابر چالشی به نام ناترازی صندوق‌های بازنشستگی و چشم‌انداز تشدید آن در افق پیش رو از دیگر مشکلات دولت سیزدهم خواهد بود.
اوج‌گیری مستمر فاصله طبقاتی از سال 1392 تا کنون و انباشت نارضایتی ناشی از نابرابری درآمدها در کشور هم از موانع پیش رو است.
کاهش جمعیت فعال، نرخ مشارکت و بیکار شدن بالغ بر یک میلیون نفر در سال 1399 در اثر ضعف شدید مدیریت بحران کرونا در کشور، دیگر مشکلاتی هستند که دولت باید برای آنها چاره‌اندیشی کند.