آموزه‌های قرآنی تأکید می‌کند مومن وظیفه‌ای دارد که باید انجام دهد و نباید در انتظار نتیجه باشد؛ زیرا خدا از مومن وظیفه را خواسته نه نتیجه را.
البته این بدان نیست که خدا کاری بی‌نتیجه می‌خواهد؛ زیرا این به معنای کاری عبث و بیهوده و لغو و لعب خواهد بود؛ در حالی که خدا هر کاری را که انجام می‌دهد حکیمانه و به دور از عبث است.(مومنون، آیه 115) بر همین اساس، هرگز از مومن نمی‌خواهد تا کار عبثی را انجام دهند؛ بلکه می‌بایست همانند خدا کارهایش حکیمانه و مبتنی بر اهداف باشد.
اما اینکه خدا می‌فرماید شما به وظیفه خودتان عمل کنید و کاری به نتیجه نداشته باشید، به این معنا است که تحقق نتیجه را به من واگذار کنید. من به‌عنوان خدای علیم و قدیر، خود کار شما را به نتیجه می‌رسانم.
به‌عنوان نمونه خدا می‌فرماید: مرا با کسى واگذار که این گفتار را تکذیب مى‌کند! به تدریج آنان را به‌گونه‏‌اى که درنیابند گریبان خواهیم گرفت و مهلت‌شان مى‏‌دهم؛ زیرا تدبیر من سخت با متانت و استوار است.(قلم، آیات 44 و 45)
بر اساس این آیه و آیات دیگر، خدا به مومنان می‌فرماید شما به وظیفه خودتان از تبلیغ و مانند آن عمل کنید و کاری به نتیجه نداشته باشید.
پس شما تیرتان را به سوی دشمن بیفکنید، اینکه چه می‌شود را به من واگذار کنید: و شما آنان را نکشتید، بلکه خدا آنان را کشت؛ و چون تیر افکندى تو نیفکندى بلکه خدا افکند! آرى خدا چنین کرد تا کافران را مغلوب کند و بدین‌وسیله مؤمنان را به آزمایشى نیکو بیازماید. قطعا خدا شنواى
داناست.
سنت الهی این است و بدانید که خدا نیرنگ کافران را سست مى‌گرداند.(انفال، آیات 17 و 18؛ شعراء، آیات 62 تا 68)