خاتمی که به همراه 16 حزب اصلاح‌طلب، از عبدالناصر همتی در انتخابات ریاست جمهوری و لیستی موسوم به «ائتلاف جمهور» در انتخابات شورای شهر تهران حمایت کرده بود، با ناکامی مطلق روبه‌رو شد. این نتیجه 8 سال سوءمدیریت اقتصادی و خسارت‌هایی بود که دولت ائتلافی مدعی اصلاحات و اعتدال (با حمایت خاتمی) به مردم تحمیل کرد. اما خاتمی بدون این که بابت خسارت‌های وارده به زندگی مردم عذرخواهی یا درباره واکنش انتخاباتی مردم اظهار شرمندگی کند، بیانیه‌ای منتشر کرده و نسبت به کاهش مشارکت (که نتیجه طبیعی سوء‌مدیریت بی‌سابقه دولت است) اظهار نگرانی کرده و ضمناً حاکمیت (و نه دولت مورد حمایت خود) را مخاطب هشدار قرار داده است.
او در این میان نه اشاره‌ای به نقش حداقل 11 درصدی کرونا در کاهش مشارکت کرده، نه به کاهلی برخی دستگاه‌های دولتی در تدارک نشاط انتخاباتی و اخذ رأی، نه به تأثیر تورم 42 درصدی در دلسردی مردم، و نه نقش خود و هم‌طیفانش در منفی‌بافی و سیاه‌نمایی 8-9 ماه اخیر علیه انتخابات؛ چنان که او و هم‌قطارانش اصرار داشتند انتخابات را مهندسی‌شده بدانند و ضمناً از مردم بخواهند با رأی دادن به همتی، با این مهندسی مقابله کنند.
با این اوصاف، و فارغ از تحلیل علل و عوامل کاهش مشارکت، یک اتفاق قطعی و غیر قابل انکار است و آن این که مردم متفقاً به خاتمی تودهنی زده‌اند. توضیح این که 95 درصد کل واجدان حق رأی و 72 درصد رأی‌دهندگان به دعوت خاتمی و اصلاح‌طلبان برای رأی به همتی و مقابله با مهندسی کذایی، «نه» گفتند و در کل، زیر 3 میلیون نفر به همتی رأی دادند. اما خاتمی و دوستانش با رندی و برای این که سرشکستگی بزرگ خود را لاپوشانی کنند، سراغ تحریف واقعیات درباره مشارکت رفته‌اند.