شیوع بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ منجر به بیشترین افزایش مشارکت در یادگیری آنلاین شد. از آنجا که تقریبا ۱۰۰ درصد فارغ‌التحصیلان جدیدی که امسال وارد بازار کار می‌شوند، مدرک خود را به صورت آنلاین دریافت کرده‌اند به همین دلیل باید معیارهای ارزیابی سنتی داوطلبان دوباره بررسی شود.
به نقل از ویفروم، یادگیری آنلاین می‌تواند آمادگی بهتری برای زندگی عادی و کاری ازجمله «مهارت‌های نرم» (مربوط به شخصیت افراد در تعامل با دیگران) و «مهارت‌های عملکردی» (افراد با تخصص عملکرد متفاوت) فراهم کند.
بسیاری از کلاس‌های آموزشی در جهان، بعد از شیوع بیماری همه‌گیر کروناویروس به‌صورت آنلاین برگزار شدند و نتیجه آن تحول آنی برای مدارس سنتی نبود، بلکه بزرگ‌ترین مشارکت در یادگیری آنلاین بود. در سال ۲۰۱۸، تنها هفت میلیون دانش‌آموز متوسطه آمریکایی در دوره‌های آموزش از راه‌دور شرکت و فقط ۱۷ درصد از دانش‌آموزان در آن سال، در دوره‌های منحصرا آنلاین ثبت‌نام کردند، اما در سال ۲۰۲۰، بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان به‌صورت آنلاین آموزش دیدند و تغییر ناگهانی به دوره‌های آموزشی آنلاین به‌عنوان یک ضرورت و نه یک انتخاب توصیف شدند.
آخرین داده‌های مرکز تحقیقات دانشجویی Clearinghouse نشان می‌دهد که ثبت‌نام حضوری در دو ترم گذشته دانشگاه‌ها تقریبا در همه گروه‌های آموزشی کاهش یافته است، در حالی‌که موسسات آنلاین برعکس این موارد را تجربه کرده‌اند و موسساتی که پیش از شیوع بیماری همه‌گیر، ۹۰ درصد به‌صورت آنلاین ثبت‌نام می‌کردند، شاهد رشد زیادی بودند.
از زمان‌های گذشته، مدارک دانشگاهی سنتی توسط برخی از کارفرمایان به‌عنوان ارزیابی پتانسیل و توانایی یک داوطلب و نه لزوما مهارت وی مورد استفاده قرار می‌گرفت و در مقابل برنامه‌های آموزشی آنلاین بی‌وقفه بر آموزش مهارت‌های مستقیم تمرکز کرده‌اند. نتایج بررسی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ۶۱ درصد از رهبران منابع انسانی، بر این باورند که یادگیری آنلاین در مقایسه با سنتی، کیفیت برابر و یا بیشتری دارد. بر اساس همان نظرسنجی، ۵۸ درصد از کارفرمایان ایالات‌متحده بر این باورند که شهرت یک موسسه عامل اصلی اعتبار است و کسب مدرک آنلاین یا حضوری در آن تاثیری
نخواهد داشت.
کارفرمایان در مورد شکاف مهارت‌ها و کمبودها در تمام بخش‌های اقتصاد جهانی ابراز نگرانی می‌کنند. البته بسیاری از کارفرمایان معتقدند، دیگر تمایزی بین یادگیری آنلاین و غیرحضوری وجود ندارد.
شایان ‌ذکر است، فرآیندهای ارزیابی بر اساس شهرت دانشگاه که در حال حاضر انجام می‌شود، حتی در مناطق بدون کمبود نیز، استخدام افراد با مهارت‌های صحیح را دشوارتر کرده است.
مزیت آموزش آنلاین، آمادگی بهتر برای زندگی جدید نسبت به دوره‌های آموزشی سنتی است. دورکاری نه‌تنها به‌دلیل شیوع بیماری همه‌گیر کووید-۱۹، بلکه سال‌هاست در حال افزایش است و در نتیجه کارفرمایان سرعت وضعیت خود را تغییر می‌دهند.
با توجه به ماهیت همه‌جانبه تجربه یادگیری آنلاین، در هنگام همکاری با همکلاسی‌ها در محیط شبیه کسب‌وکار اما واقعی، نه تنها قادر به ارزیابی مهارت‌های سخت، بلکه مهارت‌های نرم و اثبات‌شده نیز هستیم. دانشجویان می‌آموزند که چگونه به‌عنوان اعضای گروه‌های پراکنده در سطح جهان با تنوع زمینه، تجربه و مهارت پیشرفت کنند. جای تعجب نیست که شاهد افزایش تقاضا برای مهارت‌های نرم یا ماندنی (پایا) هستیم. نتایج بررسی‌های اخیر نشان داده است که مهارت‌های نرم چهار برابر بیشتر از مهارت‌های سخت در لیست‌های شغلی ذکر شده است و البته در مورد افزایش مهارت‌های نرم، مهارت‌های عملکردی، جایی که یک رشته و یک دامنه خاص تلاقی می‌کنند، اهمیت بیشتری دارد.
مهارت‌های مورد نیاز در بازار کار با توجه به نقش فناوری در همه صنایع به سرعت تغییر می‌کنند. واقعیت عملی نشان می‌دهد که برخی از برداشت‌ها از یادگیری آنلاین منسوخ و بی‌ثبات است. عرضه و تقاضا در بازارهای کار از نظر هم‌ترازی در حال نزدیک‌تر شدن هستند. کارفرمایان به ارزیابی معیارهای مبتنی بر مهارت روی آورده‌اند، زیرا روش‌های سنتی همیشه کافی نیستند و کارگران در یادگیری و مهارت‌های همیشگی سرمایه‌گذاری می‌کنند و شغل آنان نیز به این مورد بستگی دارد.
این فرصتی برای مشاغل و کارکنان است تا ذهنیت بازتری داشته باشند. ما می‌توانیم فرضیات نادرست در مورد آموزش را کنار بگذاریم، به‌طور عینی بر مهارت تمرکز و یکی از گسترده‌ترین چالش‌های اقتصادی زمانه خود را حل کنیم. با دستیابی و انگیزه برای دنبال‌کردن فرصت‌های یادگیری آنلاین مقرون‌ به‌ صرفه، جهانی و قوی، نیروی کار آینده متحرک با عملکرد متقابل و با عملکرد بالا خواهیم داشت.