(بدان ای سالک راه خدا!) از امام علی(ع) درباره ایمان پرسیدند: حضرت فرمود: ایمان شناختن به دل و اقرار به زبان و با اعضا و جوارح عمل کردن است،(نهج‌البلاغه - حکمت 227) ایمان شناخت قلبی و عمل دل است، بعد هم نوبت به زبان می‌رسد، چون زبان ترجمان دل است و به آنچه در دل گذشته گواهی می‌دهد. یعنی عمل متناسب با خودش را انجام می‌دهد. بعد هم می‌فرماید: «عمل بالارکان» که به مجموعه سایر اعضای انسان مربوط می‌شود که اعمال و طاعاتی مثل نماز، روزه، حج و جهاد و... از اعضا و جوارح سر می‌زند. یعنی ایمان از درون به بیرون تراوش می‌کند. (1)
____________
1- سلوک عاشورایی، منزل چهارم، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ص 48