پرویز امینی
صوت گفت‌وگوی سه ساعته ظریف برای کسی که جمهوری اسلامی را از نمای دور و خصوصا از نمای نزدیک نمی‌شناسد، قطعا ناباورانه خواهد بود.
او هرگز باور نخواهد کرد، کسی با این سطح از خودشیفتگی، که از مردم استنطاق می‌کند که چرا سلیمانی را که برای مردمش عزت و امنیت و اقتدار تولید کرده است را از کسی که وارث یک پروژه شکست خورده مثل برجام با خسارت‌های فراوان برای امنیت و عزت و اقتدار ایران است، بیشتر دوست دارند، در رأس دستگاهی باشد که قرار است منافع ملی همه ایرانیان در سراسر جهان را صیانت کند.
او باور نخواهد کرد فردی با این سطح از خامی که به راحتی بازیچه و ابزار سیاسی دیگران می‌شود (گزارش دیپلمات‌هایی مثل جان کری نیز این سادگی او را تأیید می‌کند)، در جایگاهی قرار گیرد که باید پنجه در پنجه پیچیده‌ترین و در عین حال بی‌اعتمادترین خصم‌های این ملت، از منافع کشور دفاع کند.
او باور نخواهد کرد کسی با این سطح از دانش روابط بین‌الملل که رئالیست بودن را با نظامی‌گری یکی بداند و در ساختار نظام بین‌الملل که قانون جنگل بر آن حاکم است و شما به اندازه‌ای حق دارید که قدرت دارید، و در شرایطی مثل شرایط جمهوری اسلامی که در یک منطقه حساس و پرتنش خاورمیانه است، بگوید من رئالیست نیستم، و آنچنان کارنیازموده باشد که بین قدرت و دیپلماسی جدایی بیاندازد و دیپلماسی بدون قدرت را مقدور بداند، در دستگاه سیاست خارجی یک کشور نفش داشته باشد و ناباورانه‌تر، عالی‌ترین مقام آن باشد.
او هرگز باور نخواهد کرد کسی که با خشن‌ترین مواضع اپوزیسیون علیه جمهوری اسلامی یعنی تعریف جمهوری اسلامی به عنوان حاکمیت یگانه نظامی‌ها، هم‌نظر و هم‌باور باشد و دائما نیز بر آن تأکید کند، صاحب نفوذ در عالی‌ترین لایه‌های حاکمیت جمهوری اسلامی باشد.
او هرگز باور نخواهد کرد کسی که به چهره قهرمان ملی ایرانیان که مورد احترام آنها با هر باوری و گرایشی حتی اپوزیسیون جمهوری اسلامی است، چنگ می‌زند و می‌خواهد با پایین آوردن شأن او، شأن خود را ارتقاء بدهد، صاحب صلاحیت در دفاع از منافع ملی ایرانیان و نمایندگی کردن از آنها در سطح بین‌المللی باشد.
او هرگز باور نخواهد کرد کسی که در همین فایل صوتی دائما به رهبری اظهار ارادت می‌کند، متضاد با باور و جمع‌بندی رهبری و شهود غیرقابل انکار خارجی، بگوید همه شروط نه‌گانه رهبری و حتی در سطحی بالاتر در برجام رعایت شده است، نماینده صادق حاکمیت در عرصه بین‌المللی باشد.
او هرگز باور نخواهد کرد کسی که برای دفاع از خود و کارنامه کاری‌اش، به منافع ملی و حیثیت کشور ضربه می‌زند، عالی‌ترین مقام دستگاه سیاست خارجی یک کشور و ناباورانه‌تر عالی‌ترین مقام سیاست خارجی جمهوری اسلامی باشد.
این ناباوری از گفتار صوتی ظریف بر اساس یک استاندارد متعارف در حکمرانی، طبیعی است اما اینکه چنین رخدادی تنها در جمهوری اسلامی اتفاق می‌افتد و به بخشی از روال طبیعی حکمرانی تبدیل شده است، محل تامل است.