دوستانش اگرچه، به تقیه و دشمنانش هرچند که به کینه از بیان فضائل او لب فرو بسته بودند ولی نام و آوازه او بر تارک زمین و بلندای آسمان می‌درخشد و همه روزه بر درخشش آن افزوده می‌شود. در سالروز شهادت مولود کعبه، حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام، ستون گفت و شنود را به سروده فاخری از شاعر شهیر کشورمان مرحوم قیصر امین‌پور اختصاص می‌دهیم و با دل‌های داغدار و چشمان اشکبار عاشقانش به سوگ می‌نشینیم.

این جزر و مد چیست که تا ماه می‌رود؟
دریای درد کیست که در چاه می‌رود؟
این‌سان که چرخ می‌گذرد بر مدار شوم
بیم خسوف و تیرگی ماه می‌رود
گویی که چرخ بوی خطر را شنیده است
یک لحظه مکث کرده‌، به اکراه می‌رود
آبستن عزای عظیمی است کاین چنین
آسیمه سر نسیم سحرگاه می‌رود
امشب فرو فتاده مگر ماه از آسمان
یا آفتاب روی زمین راه می‌رود؟
در کوچه‌های کوفه صدای عبور کیست؟
گویا دلی به مقصد دلخواه می‌رود
دارد سر شکافتن فرقِ «آفتاب»
آن سایه‌ای که در دل شب راه می‌رود