این اقدام هماهنگ ابتدا از سوی روزنامه سازندگی (به سردبیری محمد قوچانی، همکار دفتر رئیس‌جمهور) و در قالب تیتر یک با عنوان «جای خالی مصلحت» صورت گرفت و سپس  روزنامه‌های ایران و شرق نیز همراهی کردند.
مرحوم هاشمی در انتخابات سال 76 در دور خوردن آقای ناطق نوری و روی کار آمدن دولت خاتمی نقش داشت. به همین دلیل هم اصلاح‌طلبان تا اواخر سال 77 مراعات او را می‌کردند. اما به تدریج پس از وقوع قتل‌های زنجیره‌ای در آذر ماه 78، ترور شخصیت‌ هاشمی توسط نشریات زنجیره‌ای (طیف حجاریان، گنجی، علوی‌تبار، قوچانی و...) کلید خورد. به نحوی که هاشمی در 7-8 ماهه منتهی به انتخابات مجلس ششم در زمستان 78، به عنوان «پدر خوانده» و «عالیجناب سرخپوش قتل‌های زنجیره‌ای» تصویرسازی شد. این طیف بدین ترتیب مانع راهیابی هاشمی به مجلس به عنوان یک رقیب جدی ریاست مجلس شدند. انتشار کتاب‌هایی مانند عالیجناب سرخپوش و پدرخوانده (به قلم افرادی مثل اکبر گنجی و قوچانی) محصول همین نگاه منفی به هاشمی است.
با وجود این واقعیات، عجیب است که نشریات زنجیره‌ای اکنون در آستانه انتخابات مجلس، به بازنشر خاطرات مرحوم هاشمی مربوط به سال 77 پرداخته‌اند؛ و حال آن که درست‌تر بود حوادث سال 78 را مرور می‌کردند. گفته می‌شود محسن هاشمی پسر مرحوم هاشمی، از افراد محوریت در حزب کارگزاران برای نامزدی است.