سرویس خارجی-


«کنت مک کنزی» فرمانده نیروهای تروریستی آمریکا (سنتکام) در بیانیه‌ای اعلام کرده که «عراق خواهان باقی ماندن ماست و ما تعداد نیروهای خود را در آنجا کاهش نخواهیم داد». این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که خروج آمریکایی‌ها از عراق، مصوبه پارلمان عراق است و بغداد پس از دور سوم گفت‌وگوهایش با واشنگتن اعلام کرد، حضور نیروهای آمریکایی در خاک این کشور تنها محدود به مشاوران و آموزش نیروی نظامی خواهد بود.
حالا این اظهارات خشم نیروهای مقاومت عراق را در پی داشته است. «قیس الخزعلی»، دبیرکل جنبش
«عصائب اهل الحق» عراق، روز شنبه به این بیانیه‌ واکنش نشان داد: «اظهارات اخیر فرماندهی مرکزی آمریکا دلیلی است آشکار مبنی بر عدم جدیت دولت آمریکا برای خارج کردن نیروهای نظامی خود از خاک عراق... در صورت عدم صدور فوری تکذیبه از طرف دولت عراق، [این عدم واکنش] به معنای بی‌اعتباری گفته‌های دولت درباره درخواست خروج نیروهای آمریکایی از خاک عراق خواهد بود و اینکه آنچه علنا گفته می‌شود برخلاف آن چیزی است که در خفا مطرح می‌شود». به گزارش فارس، او در پایان نتیجه گرفت: «آمریکایی‌ها یکی‌ پس از دیگری دلیل می‌آورند که زبان گفت‌و‌گو و منطق با آنها بی‌فایده است و روش افغانستانی تنها راه برای بیرون راندن آن‌هاست».
این در حالی است که سرتیپ «یحیی رسول» سخنگوی فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق، روز شنبه، تصریح کرد که برنامه عقب‌نشینی نیروهای خارجی از کشور را کمیته‌های فنی در چارچوب گفت‌وگوی راهبردی مشخص می‌کنند. او توضیح داد که یک جدول زمان‌بندی و برنامه برای عقب‌نشینی نیروهای خارجی طی چندین مرحله وجود دارد که پس از نشست کمیته فنی که به دستور فرماندهی کل نیروهای مسلح به ریاست رئیس‌ستاد مشترک ارتش تشکیل شده، مشخص خواهد شد. عراق به هیچ سرباز آمریکایی یا خارجی دارای اسلحه نیازی ندارد که بخواهد در کنار نیروهای عراقی بجنگد. اساسا عراق به هیچ نیروی رزمی غیرعراقی نیازی ندارد.
گفتنی است، این اظهارات می‌رساند که به عقیده حشد‌الشعبی نیروهای خارجی به محوریت آمریکا زبان منطق را متوجه نمی‌شوند. اشاره دبیرکل عصائب به روش برخورد افغانستانی با نیروهای آمریکایی حاوی تهدیدی روشن است که روش برخورد با این اشغالگران روش زور است.
البته باید توجه داشت که نیروهای مقاومت –چنان‌که از سخنان خزعلی پیداست– دل خوشی از دولت عراق نیز ندارند و اعتمادشان به دولت کنونی عراق، با توجه به سابقه آن، بسیار لغزان است. دولت کنونی عراق با پرسش‌های جدی رو‌به‌روست که باید پاسخ روشنی به آنها دهد، از جمله آن‌که چه ابزارهایی برای خارج کردن اشغالگران دارد؟ یا آنکه اصلا برای اخراج اشغالگران جدی هست یا نه؟