هفته نامه 9 دی با ارائه این تحلیل نوشت: غربی‌ها به اظهارنظرهای بی‌ربط، عجیب و جلب توجه‌کننده سیاستمداران که به قصد منحرف‌سازی افکار عمومی صورت می‌گیرد «شاه ماهی قرمز» یا (red herring) می‌گویند... متأسفانه به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور برای مدیریت افکار عمومی و موج‌سازی هدفمند در رسانه‌ها، هر از چندی از این «تکانه‌های کلامی» استفاده می‌کند.
9 دی در ادامه توضیح می‌دهد: عملکرد اقتصادی دولت حتی از منظر اقتصاددانان لیبرال همفکر با دولت، قابل دفاع نیست. بسته اقتصادی دولت با انتقادات مبنایی بسیاری از طرف متخصصین روبه‌رو بود و تیم اقتصادی دولت جواب قانع‌کننده‌ای نداشت. با گذشت بیش از یکسال از عمر دولت، وعده‌های اقتصادی دولت محقق نشده و چشم‌انداز منطقی هم برای تحقق وجود ندارد. تیم اقتصادی دولت با راه‌حل‌های تعدیلی نخ‌نما شده گذشته می‌خواهد بر مشکلات فائق آید که مشخص است توفیق چندانی ندارند.
نویسنده همچنین خاطرنشان کرد: هنوز اندکی از سال اول دولت گذشته که بی‌مبالاتی دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی مشخص شده است، رانت 650 میلیون یورویی از طرف سازمان بازرسی کل کشور تایید شده و چند وزیر دولت صرفا در این مورد توجیهاتی را بهانه کردند. با محکوم شدن ایران در دادگاه، دولت باید جریمه سنگینی را برای قرارداد کرسنت بپردازد و مسببین درجه اول این فساد، در دولت یازدهم مسئولیت‌های رده بالا را دارند.
در ادامه این تحلیل آمده است:‌ این غیض و غضب کلامی به طور خاص خطاب به منتقدان مذاکرات هسته‌ای بود. معلوم است که اگر مذاکرات دستاورد چشمگیر و منصفانه‌ای برای کشور حاصل کرده بود نیازی به شماتت منتقدان نبود. اگر دستاوردی باشد خودش بهترین دفاع است و لزومی به فریاد برای مجاب‌سازی مخاطب نیست. توجه کنیم رئیس‌جمهوری که بی‌دلیل اعتبار انقلابی 30 ساله ایران را خرج می‌کند و به راحتی به مذاکره تلفنی بی‌حاصل با رئیس‌جمهور آمریکا می‌پردازد و اوباما را باادب و باهوش می‌خواند، منتقدان دلسوز داخلی را به جهنم می‌فرستد! ظاهرا همه چیز معکوس شده است. اگر در متن سخنرانی رئیس‌جمهور دقت شود گویی استدلال ایشان این است که ما برای عادی‌سازی روابط با آمریکا آمده‌ایم و بحث هسته‌ای و تحریم فرع موضوع است. نشانه این برداشت این است که نه بحث هسته‌ای حل شد و نه تحریم‌ها برداشته شد و هم‌چنان دولت با افتخار از مذاکرات حمایت می‌کند.
نویسنده خاطرنشان کرد: ظاهرا دولت دوست دارد انرژی منفی انتخاباتی را میان خود و منتقدین حفظ نماید. عملکرد دولت ضعیف بوده است و برای رأی‌آوردن در انتخابات‌های آتی دستاورد ایجابی چندانی ندارد. از همین رو دولت فکر می‌کند اگر جو تقابلی را حفظ نماید و آستانه تنش را بالا ببرد، می‌تواند از این پتانسیل سلبی در یک فضای هیجانی استفاده نماید... البته این انتقاد به هیچ‌وجه به معنای نفی اقدامات مسئولین خدومی که در دولت مشغول‌اند، نیست. کارگزاران متعهد و انقلابی در همه بخش‌های دولت هم وجود دارند اما به نظر می‌رسد متأسفانه در اقلیت هستند و جریان اصلی کار دست آدم‌های سیاسی کار است.