«آگاه باشید که ظلم بر سه قسم است: ظلمی که نابخشودنی است، و ظلمی که بدون مجازات نمی‌ماند و ظلمی که بخشودنی و جبران‌شدنی است؛ اما ظلمی که نابخشودنی است، شرک به خدای سبحان است که فرمود: «خداوند هیچگاه از شرک به خود، درنمی‌گذرد» اما ظلمی که بخشودنی است، ستمی است که بنده با گناهان بر خویشتن روا داشته است، و ظلمی که بدون مجازات نیست، ستمگری بعضی از بندگان بر بعض دیگر است.»
نهج‌البلاغه- خطبه 176