این آمارهای اقتصادی خلاف ادعای دولت را ثابت می‌کنند(خبر ویژه)
در حالی که آقای روحانی ادعا می‌کند دوره مدیریت او دوره نجات ملی بود، آمارهای اقتصادی خلاف این ادعا را نشان می‌دهد.
رئیس‌جمهور در جدیدترین اظهارات خود با اشاره به مدیریت دولت یازدهم و دوازدهم در دهه 90، از این دهه به عنوان دهه «پیروزی» و «نجات ملی» یاد کرد.
به گزارش «وطن امروز»، سریال تعریف دولتی‌ها از عملکرد خود با سرعت بیشتری در حال تولید است. دیگر کمتر روزی را می‌توان پیدا کرد که یکی از مقامات عالی‌رتبه دولتی به عملکرد 8 ساله مباهات نکند. بخشی از دولتی‌ها سعی می‌کنند عملکرد دولت را به عنوان عملکردی بی‌سابقه و تکرارنشدنی مورد مدح قرار دهند و بخش دیگری با استناد به شرایط سخت موجود، از وقوع شرایطی به مراتب دشوارتر در صورت روی کار بودن رقبا خبر می‌دهند.
سطح بالای رضایت مقامات دولتی از عملکرد دولت در یک سال گذشته با واکنش‌ها و بازخوردهای منفی زیادی در فضای عمومی جامعه مواجه شده است.
با این حال در بسیاری مواقع، مقامات دولتی حتی منت وضعیت موجود را بر سر مردم گذاشته‌اند و بابت رخ ندادن شرایط سخت‌تر به عملکرد خود مباهات کرده‌اند. برای نمونه فروردین‌ماه سال جاری اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور و کاندیدای پوششی انتخابات 96 که وعده ریشه‌کن کردن فقر مطلق را تا پایان سال 1400 داده بود، رخ ندادن قحطی در کشور را نشانه کارآمدی دولت دانست. این ادعا البته از سوی عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی نیز تکرار شد.
علی ربیعی، سخنگوی دولت نیز در اظهارنظری مشابه گفته بود: اگر این دولت نبود، وضع 100 برابر خراب‌تر می‌شد.
اما با وجود این روحیه از خود متشکری، آمارها چیز دیگری می‌گویند.
با آنکه میزان سرمایه‌گذاری خارجی در سال‌های 90 و 91 در اوج تحریم‌های نفتی و هسته‌ای بیش از 4 میلیارد دلار در سال بود اما پس از برجام روندی نزولی به خود گرفت به طوری که سال 95 به 3 میلیارد و 223 میلیون دلار و سال 96 به 2 میلیارد و 430 میلیون دلار رسید.
درآمد سرانه هم در یک دهه اخیر از 9/2 میلیون تومان در سال 90 به ازای هر نفر در سال 98 به 8/4 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 90) کاهش یافته است.
طبق گزارش‌های بانک مرکزی میانگین قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در تهران به 30 میلیون و 200 هزار تومان رسیده است. این در حالی است که سال 92 میانگین هر متر مربع واحد مسکونی در شهر تهران تنها 4 میلیون تومان بود. کارشناسان دلیل اصلی این رشد 700 درصدی قیمت مسکن را توقف نهضت تولید و عرضه مسکن مهر و بی‌اعتنایی دولت به خانه‌دار کردن مردم می‌دانند.
در همین دوره، نقدینگی هفت برابر شده، ضریب جینی (شکاف طبقاتی) از 36 درصد به 40 درصد رسیده، و تورم رکورد دو دهه اخیر را شکسته است.