حمید ابوطالبی در توییتر نوشت: آیا بازگشت بدون مذاکره و یا بی‌برنامه طرفین به برجام خطایی استراتژیک نیست؟
ابتدا باید مشخص شود بازگشت آمریکا به برجام وفق کدام محمل حقوقی- برجامی خواهد بود؟ چرا که بازگشت یکباره و غیر حقوقی، هم تایید کننده ضمنی خروج یک جانبه آمریکا است و هم هر گونه ادعا و انتظار ایران و ایجاد زمینه برای استحکام تعاملات و... را انفعالی و بی‌اعتبار خواهد کرد.
وی می‌افزاید: آیا بازگشت طرفین به برجام، با توجه به اسنپ بک و ساختار انتقال تحریم‌های دوجانبه و بین‌المللی کردن آن، و ناتوانی آمریکا در لغو تمامی تحریم‌ها و صرفاً تعلیق برخی از آنها، به نفع ایران است، یا به نفع آمریکا؟ آیا فشاری است بر ایران، یا بر آمریکا؟ آیا ابهام در وضعیت ایران است یا آمریکا.
بایدن به احتمال قوی نخواهد پذیرفت بدون مذاکره به برجام بازگردد؛ و اعلام کرده که خواهان مذاکره‌ای همه جانبه با ایران برای بازگشت و رفع تحریم‌هاست. ایران چه استراتژی روشنی در این برهه برای بازگشت طرفین دارد؟ و چه اهدافی را برای تأمین منافع ملی دنبال خواهد کرد.
ابوطالبی می‌نویسد: مبنای هر مذاکره در سیاست خارجی، نه قابل اطمینان بودن طرفین است و نه قابل اعتماد بودن و نه دست برداشتن از خلق و خو؛ هدف مذاکره در روابط خارجی، صرفاً تأمین منافع ملی است؛ نه ایجاد تغییر در مسئولین کشورها.
هر گونه رد یا تعلیق مذاکرات، حل ناقص و بدون راهبرد، شروط مبهم پیش از مذاکرات، و بازگشت آمریکا و ایران بدون مذاکره واقعی به برجام، خطاهایی اساسی و استراتژیک‌اند؛ که نتیجه‌ای را جز خدشه‌دار نمودن منافع ملی ایران رقم نمی‌زنند.
آقای ابوطالبی در حالی نسخه مذاکره دوباره می‌پیچد که قبلاً مذاکره به مدت 2 سال انجام گرفته و محصول پرطمطراق آن، برجام بوده است؛ توافقی که به خاطر ترکیب «غرور، بی‌سوادی و نفوذ زدگی» نوشته شد و آن قدر بی‌چفت و بست بود که آمریکا توانست آن را زیر پا بگذارد. کسی به یاد نمی‌آورد که در آن زمان، معاون سیاسی وقت دفتر رئیس‌جمهور، جز به تمجید و تحسین، کلمه‌ای گفته و نوشته باشد.
نتیجه قبول آن توافق نامتوازن این شد که آمریکا به شخص آقای ابوطالبی توهین روا دارد و او را که به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل از سوی روحانی نامزد شده بود، با برچسب «تروریست» دیپورت کند! با وجود این توهین و تحقیر، عجیب است که ابوطالبی نسخه، مذاکره (بخوانید قماری) دیگر را می‌پیچد!
از سوی دیگر آقای ابوطالبی در این رشته توییت با زبان بی‌زبانی، اذعان می‌کند که دولت روحانی کفایت یک توافق ضابطه‌مند در قالب برجام را نداشته و حالا بازگشت به همان توافق، خسارت‌بار است! با این وصف، چگونه می‌توان به همین دولت و تیم مذاکره کننده‌اش اجازه داد که برای واگذاری امتیازات چند برابر بیشتر مذاکره کند؟ و اصلاً با آمریکایی که توافق موجود را زیرپا گذاشته و نمی‌خواهد به تعهدات موجود برگردد، برای چه و چگونه باید مذاکره جدید کرد؟
در این میان جای سؤال است که چرا ابوطالبی به دولت بایدن حق می‌دهد که به برجام- بدون مذاکره دوباره- برنگردد؟!