او ضمن تحلیل در روزنامه آرمان با اشاره به منتفی شدن موضوع نامزدی سیدحسن خمینی نوشت: مسئله فوری و فوتی‌تر، نقش اصلاح‌طلبان و تأثیر کنار رفتن سید حسن خمینی در اردوگاه اصلاح‌طلبان است. می‌دانیم که اصلاح‌طلبان ظرف هفته‌های اخیر پس از عید، تلاش و تقلای بسیاری کردند که سید حسن آقا خمینی را به عنوان یک نامزد جدی برای اصلاح‌طلبان مطرح کنند. بگذریم که این کار از ابتدا اشتباه بود و اصلاح‌طلبانی که به دنبال مطرح کردن سیدحسن خمینی بودند، تصور می‌کردند که با آمدن ایشان موج، شور و گرمایی در تنور سرد انتخابات به وجود می‌آمد که این خیلی شاید دقیق نیست، چرا که مطرح کردن نامزد جدی و اصلی اصلاح‌طلبان، همان‌طور که شاهد بودیم، هیچ نشاط به وجود نیاورد و تردیدی نیست که اگر ایشان به فرض نامزد شده بودند، به عنوان نامزد اصلی اصلاح‌طلبان و حتی اگر فرض دوم را نیز اختیار کنیم که شورای نگهبان ایشان را تأیید می‌کرد، در حقیقت هیچ چیز برای اصلاح‌طلبان در انتخابات خرداد چندان عوض نمی‌شد.
به بیان ساده‌تر اینگونه نبود که با آمدن سید حسن خمینی به عنوان نامزد اصلاح‌طلبان شوری در انتخابات به وجود بیاید و اقشار و لایه‌های زیادی که نمی‌خواستند در انتخابات شرکت کنند، حالا با آمدن سیدحسن خمینی برای شرکت در انتخابات ترغیب می‌شدند. این تحلیل نارسا اصلاح‌طلبانی بود که تصور می‌کردند، با آوردن او انتخابات گرم می‌شد. بنابراین آن دسته از اصلاح‌طلبانی که فکر می‌کردند، با آمدن سید حسن خمینی تنور انتخابات گرم می‌شد، حالا مجبور هستند، سراغ نامزد دیگری بروند اما اصل بحث همچنان باقی می‌ماند. بسیاری از اصلاح‌طلبان اینگونه فکر می‌کنند که با آمدن یک چهره (از نظر آنها ملی و محبوب) تنور انتخابات گرم شده و کسر قابل توجهی از آن 24 میلیون که در سال 96 به حسن روحانی رأی دادند، مجدداً پای صندوق‌های رأی خواهند آمد اما همان‌طور که گفتیم، این توأم با خطای محاسباتی این دسته از اصلاح‌طلبان است. واقعیت تلخی که بسیاری از اصلاح‌طلبان نمی‌خواهند آن را ببینند و بپذیرند، آن است که حتی اگر شخص رئیس دولت اسبق نیز بیاید و وارد انتخابات شود و به فرض شورای نگهبان او را تأیید صلاحیت کند، چندان چیزی عوض
نخواهد شد.