تقی رحمانی از عناصر فعال در فتنه سبز که در پاریس اقامت دارد، در سایت گروهک ملی - مذهبی نوشت: داستان کنش انتخاباتی، داستان تلخی است. به‌خصوص بعد از سرکوب جنبش سبز از سال 1388، در سال 1392 و 94 و 96 برای اینکه راست را عقب بزنیم، در انتخابات شرکت کردیم. اما نتیجه را واگذار کردیم. نباید فراموش کرد که دولت روحانی و اصلاح‌طلبان دوم خردادی، نقش بس منفی بازی کردند و بر سر پیمان خود نماندند.
غفلت امثال ما این بود که در موضع‌گیری و حمایت از اصلاح‌طلبان دوم خردادی، منافع اقتصادی اصلاح‌طلبان را ندیدیم. اصلاح‌طلبان به قدرت بازگشتند و به ثروت رسیدند اما زمانی که قرار شد میان ثروت و پیمان خود یکی را انتخاب کنند با این نگاه که نباید از قدرت بیرون رویم و مانند نهضت آزادی شویم، ثروت را انتخاب کردند.
امروز دیگر اصلاح‌طلبان را سودای سر پیمان بودن نیست. اولویت‌شان چیز دیگری شده است. ماندن در قدرت حتی در سطح پایین برای آنان مهم است، چرا که حفظ منافع‌شان مهم است ما این ویژگی را درک نمی‌کردیم. فرق است میان آن فعال ستادی که برای پست مقام در انتخابات شرکت می‌کند، با امثال من و مایی که بعد از انتخابات دستگیر می‌شویم.
ما این نقد به خود را باید جدی بگیریم و در حمایت، نگاه عمیق‌تری داشته باشیم. اگر چه شکست از نتیجه 3 انتخابات برای امثال ما حاصل شده، اما دستاوردهایی بوده است اما بر سر اصول ماندن است که آدمی را در نقد خود معیاردار می‌کند.
منتقدان اصلاح‌طلبی دور اخیر، به درستی از شکست در نتیجه اصلاح‌طلبی می‌گویند اما آنچه پیشنهاد می‌کنند هزینه بیشتر و هم امکان عملی آن کمتر بوده است. سال 1360 تغییر نظام با هزینه زیادی شکست خورد که دستاوردهای دوره اصلاحات را هم نداشت. یعنی براندازی سخت شکست خورد.