همه چیز برای خدا
رُوِيَ عَن عَلِيِّ اَميرِالمُومِنين عَلَيهِ السَّلامُ قالَ:َافضَلُ المُؤمِنينَ ايماناً مَن کانَ للهِ اَخذُهُ وَ عَطاهُ وَ سَخَطُهُ وَ رِضَاهُ[1]
حضرت امیر المؤمنین علی(ع) فرمودند: بهترين مؤمنان کسي است که استفاده از نعمتهاي الهي، بخشش، غضب و خشنودي او براي خداوند باشد.
شرح حدیث: برترين و با فضیلتترين شخص از بعد ايماني در ميان مؤمنين کسي است که داراي چهار صفت باشد. ايمان داراي مراتب و درجاتي است و در روايات آمده است که مانند نردبان ده پلّه دارد.
انسان در امور مادي، هم چيزهايي را ميگيرد و هم عطا و بخشش ميکند. البته اين داد و دهشها تنها امور مادي و پول نميباشد؛ بلکه خيلي گسترده است؛ امور معنوي، اعضا، جوارح، نيرو و ... تمامي براي خداوند باشد. از آن طرف هم خشم، عصبانيت و خشنودي او هم براي خداوند باشد، يعني هيچ هواي نفسي در اينها دخالت نداشته باشد.
چنين انساني در دنيا محور کارهايش خدا ميشود و هيچ وقت براي امور دنيايي مال، مقام و... عصباني نميشود. اين دعواها، کشمکشها، درگيريها، اضطرابها، نگرانيها و جدالها نشانۀ اين است که داراي نقص ايمان است. يک نکته مهم در باب نعمتها داريم که اگر خداوند نعمتي عطا نمود، انسان خوشحال شود براي اينکه خدا آن را به من عطا کرد و شکر نعمت کند؛ البته نه براي اينکه پول داده است؛ زيرا مالي که کنارش ياد و ذکر خداوند که مُنعِم حقيقي است نباشد، آن مال، وبال است و نه تنها نعمت نيست بلکه نقمت است.
____________________
[1]غررالحکم و درر الکلم، صفحه 90، شماره1548
* پایگاه اطلاع رسانی آیتالله شیخ مجتبی تهرانی(ره)