این یادآوری را روزنامه رسالت در سرمقاله خود انجام داده و نوشته است: «گشایش‌های اقتصادی را در پیش داریم چراکه دیپلماسی قوی داریم و دنیا می داند که با ملتی شریف روبه‌رو است؛ افتخار نیست در دوره مدیریت ما ملت در صف مرغ ایستادند.» این بخشی از سخنان چند روز پیش معاون اول رئیس‌جمهور است. ماجرای دنباله‌دار کمبود و گرانی مرغ، همچون بسیاری از مسائل دیگر، هرچند در برابر ایرادات اساسی دولت فعلی یکی از ده‌ها مورد است، اما نماد و چکیده‌ای از عملکرد دولت جناب آقای روحانی است.
در دوران دولت دهم، قیمت مرغ به هفت هزار تومان رسیده بود. آن زمان، رئیس‌جمهور فعلی که رئیس مرکز تحقیقات مجمع تشخیص بود، رسیدن قیمت مرغ به هفت هزار تومان را نشانه عدم برنامه‌ریزی اعلام کرد. همان زمان، بیشترین انتقادات علیه وضعیت بازار مرغ در پایگاه خبری آفتاب منتشر شد که زیر نظر مرکز بررسی‌های استراتژیک مجمع بود. این تیترهای سایت آفتاب در آن مقطع، مشتی نمونه خروار است: «نمی‌توان از دولتی که راه‌حلی برای کنترل قیمت مرغ پیدا نکرده، انتظار داشت پاسخی برای حل بحران بیکاری بدهد/ چرا دولتی‌ها از مردم عذرخواهی نمی‌کنند/ مرغ ۶ هزار تومانی نتیجه تحریم نیست، نتیجه سوءمدیریت است». آقای روحانی بعید است یادشان باشد، ایشان حتی به یاد ندارد که زمانی وعده صد روزه داده بود و بعدها اصل آن را تکذیب کرد.
از چند ماه پیش مرغ گران می‌شود. صف‌های طولانی مردمی که در انتظار دریافت یک یا دو مرغ هستند، در رسانه‌ها منتشر می‌شود و دولتی که مدام از عدم توجه مردم به پروتکل‌های بهداشتی در دوره کرونا سخن می‌راند، در این زمینه موضعی نمی‌گیرد. همچون اغلب موارد مشابه، رئیس محترم جمهور در شأن خود نمی‌داند که اظهارنظری در این زمینه کند. او گاهی در جلسات رسمی از وزارت صمت گلایه می‌کند که بازار را رها کرده است، گاهی هم که سخن می‌گوید، جملاتش با کلمه «باید» شروع می‌شود. گویی شخص دیگری رئیس‌جمهور است و روحانی، منتقد وضعیت فعلی و کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو است.