نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
موضع مداخلهجویانه و گستاخانه سفیر فرانسه درباره انتخابات ایران
روزنامه کار و کارگر با فیلیپ تیئبو، سفیر فرانسه در ایران، گفتوگویی را تنظیم و منتشر کرد. وی در اظهارنظر قابلتأمل در مورد مذاکرات وین گفت: «ظریف را در اوج تنشهای ایران و آمریکا به اجلاس جی ۷ دعوت کردیم تا پنجره مذاکرات بسته نشود. اکنون هم همین روند طی میشود و هدف هم این است که تا قبل از شروع انتخابات در ایران شاهد احیاء کامل برجام باشیم.»
سرویس سیاسی-
بدون تردید اظهارات مداخلهجویانه سفیر فرانسه در تهران علاوه بر آنکه توهینی آشکار به شعور ملت ایران است، بیرون زدن دم خروس دیپلماسی ادعایی اروپاییها و هواداران داخلی آنهاست چه آنکه به باور آنان تلاش تیم دیپلماسی و اساساً مذاکرات وین برای این است که یک فضای روانی و تبلیغی ساخته و پرداخته شود تا مدعیان اعتدال و اصلاحات بتوانند برای جا نماندن از قافله رقابتهای انتخاباتی، بهراحتی به بهرهبرداریهای سیاسی و اجتماعی خود از افکار عمومی ادامه دهند.
جالب آنکه عراقچی، معاون وزیر خارجه هم بعد از نشست روز جمعه وین در مصاحبه با پرس تی وی و در پاسخ به اینکه «با توجه به پیچیدگیهایی که گفتید آیا این واقعبینانه است که روند راستی آزمایی و احیای برجام تا قبل از انتخابات ایران تمام شود؟»، گفت: برای ما بیش از آنکه انتخابات اهمیت داشته باشد، این مهم است که ما با آژانس انرژی اتمی توافقی سهماهه انجام دادهایم که یک ماه و نیم از آن گذشته و یک ماه و نیم دیگر از آن باقی مانده است. وی البته افزود که: «البته انتخابات در ایران به این سختی اضافه خواهد کرد.» گفتنی است اظهارات سفیر فرانسه در ایران و همچنین عراقچی، یادآور حرفهای جنجالی ظریف در آستانه انتخابات سال 94 است. محمدجواد ظریف، شهریورماه سال 93 در اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا خطاب به آمریکاییها گفت که اگر توافق نشود! انتخابات مجلس را میبازیم! او همچنین پیش از آن و بعد از شکست مذاکرات وین ۵ در صفحه توئیتر خود نوشته بود: «دستیابی به توافق جامع هستهای غیرممکن نیست، نیاز است توهمات کنار گذاشته شود، نباید مانند سال ۲۰۰۵ فرصت از دست برود»؛ هشداری که موردتوجه رسانههای اپوزیسیون و بیگانه قرار گرفت. بیبیسی در این زمینه نوشت: هشدار اصلی ظریف به غرب در واقع این است که اگر با دولت روحانی توافق نکند، همانند سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) بار دیگر زمینه روی کار آمدن اصولگرایان را فراهم خواهد کرد.
هدف آمریکا از مذاکرات برجامی،انداختن ایران در تله است
حسین راغفر، کارشناس اقتصادی اصلاحطلب در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «امیدی به گشایش به رابطه آمریکا و یا امیدواری به رفع تحریمها توسط آنها ندارم چون تمام شواهدی که از موضعگیریهای آمریکا درباره تحریمها وجود دارد، حکایت از امر دیگری دارد و تصور میکنم خودِ همین گشایش رفع بعضی موانع پرداختها، عمدتاً تله دیگری برای ایران است تا عملاً مانع از رشد فعالیتهای هستهای در کشور شوند و همینطور گروههایی در جامعه را امیدوار کنند درحالیکه امیدهای بدون پشتوانه، آسیبهای روانی و اجتماعی زیادی برای جامعه دارد.»
راغفر در ادامه نوشت: «به نظر میرسد هزینه تحقق نیافتن آن وعدهها، میتواند برای انتظارات عمومی شکننده باشد. از اینرو کماکان به رفع تحریمها به شکلی که وجود دارد امیدواری ندارم و خودِ همین دادن امیدهای واهی علت دارد.»
این کارشناس اقتصادی اصلاحطلب در ادامه نوشت: «از سوی دیگر علت اینکه آنها میخواهند ما را به گفتوگو بکشانند این است که متحدین غربی خود و حتی چین و روسیه را مجاب کنند به اینکه این ایران است که تمایلی به بازگشت به تعهدات برجامی ندارد فلذا این گفتوگوها بیش از آنکه منجر به رفع محدودیتها شود، بیشتر برای متعهد کردن ایران به تعهدات جدید است...بنابراین خیلی نمیشود نگاه به خارج و امیدواری به آنطرف داشت و در حقیقت باید بیشترین تلاش را در داخل انجام دهیم که بستگی به دولت آینده دارد که تا چه حد به رفع موانعی که توسط دولتها ساخته و ایجاد شده، پایبندی دارد».
انتقاد روزنامه مدعی اصلاحطلبی به سیاستهای اقتصادی دولت
کار اقتصاد ایران، بیخ پیدا کرده است
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی نوشت: این روزها اقتصاد ایران در شرایط بسیار خاص در سده اخیر قرار گرفته است. بدون آنکه قصد سیاهنمایی در کار باشد صادقانه باید اعتراف کرد که کار بسیار بیخ پیدا کرده است! بیکاری، تورم، کاهش میل به فرزندآوری با وجود ارائه انواع مشوقها بخشی از این موضوع است.
دولت جز مسئولیتگریزی اقدام خاصی انجام نداده
در ادامه این مطلب آمده است: در شرایطی که تولید در آستانه سقوط کامل قرار دارد و مشکلات شیوع ویروس کووید ۱۹ هم قوز بالای قوز شده است، با دستکاری قیمتهای کلیدی در اقتصاد کلان همچون نرخ بهره و ارز و اخذ مالیات از تولیدکنندگان گرفتار در وضعیت رکود تورمی، دولت جز مسئولیتگریزی در زمینه آموزش، سلامت و... اقدام خاصی انجام نداده است. بحران مالیاتستانی، افت تولید، دستکاری قیمتها، مداخله خارج از توجیه در فرایند تولید و تجارت وگریز دولت از مسئولیتهای خود موجب افزایش بدهیهای ریالی شده و میشود. تا زمانی که حضور چرخههای غیرمولد و انحطاطآور در اقتصاد حل نشود، ایران بهطور پیوسته در خطر ناپایداری و بههمریختگیهای داخلی قرار میگیرد. لذا در این زمینه ابتدا باید رفتارهای مالی دولت و حکومت تنظیم شود. آفتاب یزد نوشت: این در حالی است که در بودجه سال ۱۴۰۰ هیچ سندی از اینکه دولت رفتار هزینهای خود را هنجارسازی کند و انضباط مالی را پیش گیرد مایهتاسف و نگرانی است.
گفتنی است روزنامههای زنجیرهای در طول 7 سال و 9 ماه گذشته همواره از سیاستهای دولت موردحمایتشان تعریف و تمجید میکردند و حالا که تنها دو ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری به فاصلهگذاری با دولت و انتقاد از آن میپردازند.
با بودجه 1400، اقتصاد ایران تخریب میشود
روزنامه سازندگی در مطلبی به «عوامل تخریبکننده رشد اقتصاد ایران» پرداخت و نوشت: «برآوردها نشان میدهد در صورت عدم توافق میان ایران و طرفهای هستهای، احتمالاً رشد اقتصادی کشور در سال 1400 در محدوده صفر درصد خواهد بود که به معنی کوچکتر شدن تولید سرانه است.»
اگر توافق صورت نگیرد...!
در ادامه این مطلب آمده است: «اما نکته مهم دیگری هم وجود دارد؛ اگر توافق صورت نگیرد اقتصاد ایران از جانب بودجه هم دچار مشکلات فراوانی خواهد شد چراکه بودجه با کسری زیادی همراه است. اگر توافق صورت نگیرد بخش قابلتوجهی از درآمدهای نفتی درج شده در سند بودجه عملاً محقق نخواهد شد و ازاینرو میزان کسری بودجه حدود 70 تا 80 هزار میلیارد تومان بیشتر میشود؛ درنتیجه اقتصاد ایران در سال 1400 احتمالاً کسری بودجه سرسامآوری داشته باشد که نتیجه قطعی آن، تشدید تورم، افزایش نارضایتی و نابسامانی بازار ارز، کالا، مسکن و... خواهد بود که بهاحتمالزیاد در انتهای سال بهصورت یک بحران جدی خود را بیشتر نشان خواهد داد.»
سازندگی نوشت: بدیهی است که برداشتن تحریمهای تجاری، زمانبر خواهد بود به این معنی که در صورت رفع تحریمها بازهم نمیتوانیم امیدوار باشیم که آثار اصلی آن در سال 1400 خود را نشان دهد. بنابراین حتی اگر روی کاغذ هم اعلام شود که دیگر علیه اقتصاد ایران تحریم تجاری وجود ندارد ولی تا مشکلات تحریم از سر راه تجارت ایران برداشته شود، چندین ماه به طول میانجامد تا در عمل و دنیای واقعی اتفاق مثبت بیفتد و آثار مثبت با کمی تأخیر ظاهر خواهد شد.
شایانذکر است بر اساس گفتههای دولتمردان و کارشناسان، دولت لایحه بودجه 1400 را با در نظر گرفتن اینکه تحریمها برداشته میشود، تنظیم و به مجلس ارسال کرده بود. همچنین براساس گفتههای منتقدان و کارشناسان اقتصادی، دولت در بودجه 1400 به ظرفیتهای داخلی و توانمندسازیهای داخلی توجه شایستهای نکرده و بهجرأت میتوان گفت بر اساس توهمات و تخیلات معطوف به دیپلماسی و خوشبینی به وعدههای آمریکایی تنظیم کرده است.
تحویل گرفتن چک بیمحل برجام را تعامل با جهان جا نزنید
علی ربیعی، سخنگوی دولت دیروز در روزنامه ایران مدعی شد: «برجام نهتنها وقفهای در توسعه فناوری صلحآمیز هستهای ایجاد نکرد بلکه آن را از اتهام مقاصد نظامی مبرا کرد و به یک امر بیشائبه، یک حق مدنی و منحصراً صلحآمیز از دیدگاه جامعه بینالمللی تبدیل کرد....تعامل سازنده با جهان راهی بود که هشت سال پیش آغاز کردیم و بهزودی برای تداوم یا توقف آن باید دست به انتخابی دیگر بزنیم.»
به سخنگوی دولت باید یادآور شد که چک بیمحل برجام را تحویل گرفتن، گستاخ و طلبکار کردن دشمن، امضای کری را تضمین دانستن، تحمیل سیاست تعلیق و انتظار به کشور، شرطیسازی اقتصاد، ارسال پالس مذاکره همزمان با تقلای دشمن و تیزتر کردن تیغ تحریم، نامش تعامل سازنده با جهان نیست. دولت روحانی آنچنان به دنبال توافق به هر قیمت با غرب و اجرای آن به هر قیمت بود که امتیازات هستهای نقد را در مقابل مشتی وعده نسیه و بدون تضمین واگذار کرد و سالها انفعال پسابرجامی دولت جز تشدید تحریمها و طلبکاری غرب خاصیتی نداشت، به طوریکه روحانی گفت؛ دیگر حاضر نیستیم سرمان کلاه برود!
مدعیان اصلاحات- اعتدال ادعا میکردند که بهواسطه بستن با آمریکا، همه مشکلات حل میشود اما این ادعای کذایی به تورم بالای 52 درصد و 6 تا 8 برابر شدن نقدینگی، نرخ ارز و سکه و طلا و خودرو و مسکن انجامید.
تقلای ارگان دولت برایانداختن مجدد ایران در دام اعتماد به آمریکا
روزنامه دولتی ایران دیروز در گزارشی با عنوان «فهرست اقدامات رفع تحریم تهیه میشود» نوشت: «کارگروههای کارشناسی قرار است در هفته جاری جزئیات تفاهم آمریکا و ایران را برای مشخص کردن ابعاد اقداماتی که باید اجرایی شود، به بحث بگذارند و زمانی که آماده و توافق شد که چه مجموعه تحریمهایی ازجمله همه تحریمهای برجامی و همه تحریمهای دوره ترامپ برداشته شود، در آن صورت زمینه برای توافق یکباره فراهم میشود. سید عباس عراقچی، رئیسهیئت ایرانی با این توضیحات تأکید کرد که «از طرفی دیگر در رابطه با فعالیتهای هستهای ایران هم مجموعه اقداماتی که ایران باید انجام بدهد تا به پایبندی کامل برگردد مشخص میشود و بعد ما تنظیم خواهیم کرد و بحث خواهیم کرد ترتیب و توالی اقدامات چگونه باید باشد.»
گفتنی است، سیاست قطعی ایران، امری واضح و روشن است؛ لغو همه تحریمها و سپس راستی آزمایی. در چنین شرایطی تفاهم ایران و آمریکا که ارگان دولت از آن نام برده، فاقد پایه عقلانی و خارج از چارچوب سیاست نظام است زیرا توافق موجود است، آمریکا از روز اول آن را لگدمال کرده است و دولت فعلی آمریکا نیز بر روند عهدشکنی و حفظ تحریمها اصرار دارد اما ارگان دولت روند خسارتبار یادشده را که به ضرر ایران و به نفع آمریکا تمام میشود، طی روزهای اخیر پمپاژ کرده است. مدعیان اصلاحات- اعتدال مأموریت دارند ایران را مجدداً در دام اعتماد به آمریکای متقلب و عهدشکن بیندازند و ضمن بازی با افکار عمومی، منافع ملی را پای اغراض و اهداف نامشروع باندی خود قربانی کنند. این طیف در تقلایی خیانت بار، به دنبال نشاندن آمریکای بدهکار در جایگاه طلبکار و هموار ساختن راه امتیازگیری و زیادهخواهی بدون تعهد و هزینه برای این رژیم است.
پروژه رقیبهراسی مدعیان اصلاحات شروع شد
روزنامه اصلاحطلب اعتماد روز گذشته در گزارش تیتر یک خود با عنوان «فضای مجازی انتخابات/ فیلترینگ» پروژه رقیب هراسی انتخاباتی را کلید زد و نوشت: «امروز علاوهبر مردم، مسئولان عالیرتبه نظام از رهبری گرفته تا رئیسجمهوری، سپاهیان و... در این فضا فعالیت دارند. خصوصاً توئیتر و تلگرام که حالا تریبون این افراد است برای اعلام نظرهایشان و حتی اخباری که میخواهند موردتوجه افکار عمومی قرار گیرد. ماجرا به همینجا هم ختم نشد. هرکدام از کسانی که میخواستند خودشان را بهعنوان کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ معرفی و به مردم بشناسانند، فضای مجازی را محفل مناسبی برای این کار دیدند. سعید محمد و حسین دهقان ازجمله این افرادند. فضای مجازی و شبکههای اجتماعی در انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم هم نقش مهم و پررنگی را بازی کردند تا جایی که حسن روحانی در سخنرانی خود از فعالان فضای مجازی که توانستند عظمت حضور را بیافرینند، تقدیر کرد اما حالا شرایط نسبت به آن روز متفاوت است. علاوهبر اینکه دسترسی مردم به فضای مجازی حتی با وجود فیلترینگ، گستردهتر از قبل شده، تأثیرگذاری آنهم به همان نسبت بسیار بیشتر شده است و البته شیوع گسترده کرونا در ایران و جهان هم محدودیتهایی پیش آورده که به نقش، اثرگذاری و اهمیت فضای مجازی در داغ کردن تنور انتخابات و انجام فعالیتهای انتخاباتی دامن زده است. بااینوجود اما هنوز هم سیاستهای گروهی بر فیلترینگ استوار است.»
گفتنی است مدعیان اصلاحات به استفاده ابزاری از مسائل ملی و جناحی کردن مسائل کلان کشور شهرهاند. آنها چند ماه مانده به آغاز انتخابات سعی دارند با داغ کردن بحث فیلترینگ فضای مجازی و نسبت دادن آن به رقیب مطامع سیاسی خود را دنبال کنند، آنها در دروغ میگویند همانطور که در انتخاباتهای قبلی با رقیب هراسیها ذیل کلیدواژههای دروغ همچون «حمله گازانبری» و یا «سایه جنگ» و یا «دیوارکشی رقیب در پیادهروها» مردمفریبی کرده و رأی جمع کردند. اصلاحطلبان کارنامه قابل دفاعی ندارند؛ ناکارآمدیشان ثابت شده و نارضایتی مردم از عملکرد دولت اصلاحطلب را از نتایج نظرسنجیها میدانند؛ به همین دلیل ترجیح میدهند با دروغگویی در مورد رقیب، خود را توجیه کنند.