امام صادق(ع) به همراه دو نفر از اصحاب قصد عبور از منطقه‌ای را داشتند که به پاسبان حکومتی برخورد کردند. مامور حکومتی با لحنی تند و گستاخانه به امام گفت: «هرگز نخواهم گذاشت که از اینجا عبور کنی!» امام صادق(ع) با مدارا به او اصرار و خواهش کردند، ولی پاسبان با سختی جلوی حضرت را گرفته بود. یکی از اصحاب به نام «مصادف» به امام گفت: این پاسبان شما را می‌آزارد و می‌ترسم شما را حبس کند. اگر اجاره دهید من و «مرازم» هر دو حاضریم او را مخفیانه بکشیم و جسدش را به رودخانه بیندازیم. امام صادق(ع) فرمودند: ای مصادف! خویشتندار باش! امام صادق(ع) پیوسته با زبانی نرم از پاسبان تقاضای عبور می‌کردند. سرانجام پس از معطلی زیاد نزدیک صبح پاسبان به امام صادق(ع) اجازه عبور داد. پس از عبور امام صادق(ع) به مصادف فرمودند: ای مصادف! این (شیوه) بهتر است یا آنچه تو گفتی. چه‌بسا که آدمی از ذلت کوچکی بیرون می‌آید و به ذلت بزرگ‌تری گرفتار می‌آید.(1)
____________
1- روضه کافی، ج8، ص87