صبح پنجشنبه دهم فروردین‌ماه بود که این خبر تلخ و ناگوار را دریافت کردیم. سرکار خانم دکتر مهری سویزی دار فانی را وداع گفته بود. با شناختی که این زن فرهیخته، با تقوی و انقلابی داشتیم و نشانه‌های مثال‌زدنی بسیاری که در خدمت بی‌وقفه به اسلام و انقلاب برجای نهاده بود، بر این باور بوده و هستیم که صبح آن روز از خاک به افلاک پر کشیده و در جوار اولیاءالله و زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها که شیفته بینش و منش او بود، آرام گرفته است. فعالیتش را با مسئولیت امور ‌تربیتی بخش خواهران در منطقه ۶ آموزش و پرورش تهران آغاز کرد که موفقیت چشمگیری داشت. مرحومه سویزی پس از آن مسئولیت‌های فرهنگی و ‌تربیتی متعددی از جمله, مسئولیت بسيج خواهران كشور و عضو شوراي فرهنگي- اجتماعي زنان در دو دوره و... را برعهده گرفت و آخرین آنها ریاست مركز ملي پرورش استعداد‌هاي درخشان و باشگاه دانش‌پژوهان جوان، مشاور وزير و مديركل امور زنان در وزارت آموزش و پرورش بود.
آن مرحومه فرهیخته، ۴ سال نیز مدیر مسئول مجله زن روز در کیهان بود و خاطرات درس‌آموزی که از وقار آمیخته با تقوای آن مرحومه در خاطره‌ها مانده است هرگز فراموش نمی‌شود. شرح زندگی پرتلاش و فداکاری‌های او اگرچه مثنوی هفتاد من کاغذ است و در این وجیزه نمی‌گنجد ولی به مصداق «آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید»، برای آشنایی بیشتر با روحیات آن مرحومه و راهی که به پیروی از زینب کبری(س) برگزیده بود به دو نوشته از ایشان‌ اشاره می‌کنیم؛
اول؛ پیام تسلیتی که اسفند ماه ۹۸ و در پی درگذشت خانم دکتر فاطمه رهبر، نماینده مجلس شورای اسلامی (بر اثر کرونا) خطاب به دختر آن مرحومه نوشته بودند. بخوانید!
سلام دختر عزیزم...
با عرض تسلیت مجدد
عطیه جان، هرکسی که از دنیا می‌رود تا چهلم به طرز عجیبی ابواب رحمت الهی برای ارسال خیرات و خوبی‌ها باز است و هر حرکت کوچکی فورا به متوفی می‌رسد.
در این چهل روز و چهل شب پیش رو که سه روزش گذشته و ۳۷ روزش مانده کوچکترین کار شما از آب دادن به گلدان به نیت اون خدا رحمت کرده تا تکان دادن خورده نان و برنج برای پرنده‌ها تا تلاوت حتی یک آیه قرآن فورا مثل آب گوارایی که به تشنه می‌رسد، به مامان می‌رسد آنجا عالَم، عالَم احتیاج است و خدای مهربان به طرز شگفت‌انگیز و مهربانانه‌ای ابواب رحمت‌اش را باز گذاشته تا تازه گذشته به عالم جدید انس و الفت یابد... درست مثل وقتی که بچه از دنیایِ بطنِ مادر وارد این دنیا می‌شود خداوند، پدر و مادر را نماینده مهر و لطف خودش قرار داده تا این «تازه‌وارد» را تحویل بگیرند انسانی هم که از پیش ما می‌رود رو به عالم ما، برایش مرگ اتفاق افتاده ولی رو به آن عالم، یک تولد برایش رخ داده... اما نکته این است که این فردِ تازه تولد یافته به آن جهان را کی تحویل می‌گیرد؟؟؟
مومنین را، اول اهل‌بیت(ع) تحویل می‌گیرند و دوم عمل‌شان آنها را تحویل می‌گیرد و سوم ارسالی‌ها و هدایای بازماندگانشان آنها را تحویل می‌گیرد لذا در این ایام، بازماندگان باید راغب و بلکه حریص به خیرات جهت تازه درگذشته باشند، کوچک‌ترین عبادات، خیرات، مبرات، ردمظالم و... سریع‌تر از رساندن دو پلک بهم، به روح تازه گذشته می‌رسد.
لذا فرزند، همسر، خواهر، برادر و همه نزدیکان و اقوام و آشنایان، هرکس کاری از دستش بر می‌آید تعجیل کند... حالا من نمونه‌ای از این کارها را می‌گویم که شما دختر خوب و سایر عزیزان برای مادرت انجام دهند
۱: تلاوت سوره یاسین برابر با ۱۲ بار ختم قرآن است لذا در این مدت از تلاوت هر روز یاسین برای آن مرحومه غفلت نشود به‌طوری که تا چهلمش حداقل ۴۰ بار سوره یاسین خوانده شده باشد.
۲: هر بار حمام می‌روید به نیتش غسل زیارت معصومین آن روز را انجام دهید مثلا شنبه متعلق به حضرت رسول است و....
۳: اطعام به فقیرِ مسکین خاصه بچه فقیر و یتیم گشایش ویژه برای آن مرحومه دارد هرگز از دست ندهید و همچنین گره‌گشایی از کار دیگران
۴: از امروز کل اعضای خانواده‌تان در قنوت تمام نمازهای واجب بگویند:
اَلّهُمّ اِغفِر والِدَتی فاطمه (فرزندان)
اَلّهُمّ اغفر زَوجی فاطمه (همسر)
اَلّهُمّ اغفر اُختی فاطمه (خواهر، برادر)
۵: اعضای خانواده هر روز دو رکعت نماز برای آن مرحومه ولو نشسته بخوانند و هدیه کنند.
۶: دوشنبه‌ها در این چهل روز ولو هیچ‌کس نباشد حتی از روی موبایل یک روضه کوتاه از امام حسین(ع) بگذارند و اشک و سلام‌شان را به امام حسین(ع) به نیت مرحوم مغفور هدیه کنند.
۷: هر شب دختر و پسر و همسر قبل از خواب یک حمد و سه قل هوالله بخوانند و هدیه کنند آن‌قدر متوفی از این هدیه خوشحال می‌شود که برای تشکر به خواب‌تان می‌آید.
۸: امام رضا(ع) بازدید تمام زیارت‌هایش را با مهر و رحمت برای تازه گذشته‌ها انجام می‌دهد لذا دراین ایام هر روز به نیت مرحومه فاطمه رهبر یک سلام به امام رضا(ع) بدهید و به روحشان هدیه کنید.
.... خداوند مادر گرامی‌تان را میهمان سفره حضرت زینب.(س) فرماید.
آمین یارب‌العالمین
۲۰/اسفند/۹۸
—————
 و دوم؛ دلنوشته‌ای که سال گذشته، بعد از جشن میلاد حضرت صاحب الزمان - ارواحنا لتراب مقدمه الفداء - نوشته بود.
.... و وقتی جشن به پایان میرسید، شباهنگام که دیگر همه آرمیده بودند، در میان چراغ‌های رنگارنگی که خاموش و روشن می‌شد گوشه‌ای می‌نشستم و می‌گفتم خدایا میهمانان میلاد حجّت‌ات رفتند... خودت حافظ یکایک آنها باش و دلشادی آرامش را به همه آنها عطا کن، خدایا درهای بسته را برایشان باز کن و دل‌های خسته را خرسند فرما...
خدایا اگر کسی زخمی ‌دارد مَرهَمی‌ گذار و اگر نیازی دارد مَرحِمتی عطافرما.... اما امسال در ایامی ‌که کرونا همه‌جا پیچید ما ماندیم و یک دنیا دلتنگی و ‌اشک... فهمیدیم در این روزهای بی‌تماسی با همه، بیش از همیشه نیازمندِ تماس با «او» هستیم، و بیش از همیشه مشتاق حجّت او، می‌خواهیم او را ببینیم و برای او درد دل کنیم... اما وای از این چشم‌ها؛ که همه‌چیز را می‌بیند اما امام زمانِ خود را نمی‌بیند‌... ولی باز هم به او روی می‌آوریم که ‌ای حجت خدا و ای امام عصر ما، از تو می‌خواهیم که در این ساعات معنوی، بلای کرونا را از سر ملت ما برداری و همه آنهایی که در این ایام با کرونا غریبانه رفتند که یکی از اینها، میهمان همه ساله ما خانم فاطمه رهبر بود، قرین رحمت و آمرزشت قرار دهی..‌. تا بعد از این بتوانیم در «عافیت وامنیت» قضای همه دیده‌بوسی‌ها، آغوش‌ها، و با هم بودن‌های از دست رفته را، به‌جا آوریم... آمین یارب‌العالمین...‌
خدای مهربان روح آن مرحومه مومن و انقلابی و فداکار را با اولیاءالله که سرا پا شیفته آنان بود محشور فرماید.