گفت: معاون حقوقی و پارلمانی رئیس‌جمهور برای نمایندگان استیضاح‌کننده وزیر علوم خط و نشان کشیده و آنان را تهدید کرده است.
گفتم: که چی؟!
گفت: ایشان اعلام کرده است «با فرض آن که استیضاح رأی بیاورد، گزینه بعدی قطعا کسی خواهد بود که تغییری در خط‌مشی وزارت علوم ایجاد نخواهد کرد»!
گفتم: یعنی دولت باز هم از به کارگیری افراد بدسابقه و بعضا کم‌دانش، ایجاد تنش و تشنج در محیط دانشگاه‌ها به جای علم‌آموزی، کند شدن خط حرکت علمی در دانشگاهها حمایت می‌کند.
گفت: مگر اظهارات وی غیر از این هم مفهوم و معنایی دارد؟!
گفتم: پس تکلیف قانون‌گرایی و پذیرش  وظیفه نظارتی مجلس در قانون اساسی و شعار اعتدال و پرچمدار نقد بودن! و... چه می‌شود؟
گفت: ظاهرا، آغاز و پایان وعده‌های دولت با یکدیگر متناقض است.
گفتم: چه عرض کنم؟! شخصی با شور و حال می‌گفت؛ باید در پی کار و تلاش بود و به قول شاعر استناد می‌کرد که گفته است «برخیز و مخور غم جهان گذران» به او گفتند، پس چرا کار و تلاش نمی‌کنی؟ پاسخ داد برای این که همین شاعر در جای دیگری می‌فرماید «بنشین و دمی به شادمانی گذران»!