سرویس خارجی-
گروه‌های مقاومت عراق اعلام کردند، با بی‌نتیجه ماندن همه ابزارها برای بیرون کردن اشغالگران، از این پس اشغالگران و پایگاه‌هایشان- نه نهادهای دیپلماتیک- را در هر نقطه از عراق هدف می‌گیرند. مقاومت عراق این را هم اعلام کرده که، فعلا به احترام «پاپ» که میهمان عراقی‌هاست، این حملات صورت نمی‌گیرند.
اشغال عراق طی یک عملیات نظامی صورت گرفت که در ۲۹ اسفند ۱۳۸۱ (۲۰ مارس ۲۰۰۳) با حمله یک ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا و انگلیس آغاز شد. حتی اگر بگذریم از اینکه بهانه حمله انبارهای تسلیحات شیمیایی رژیم «صدام»، دیکتاتور متوهم عراقی بود که خیلی زود دروغین بودن آن توسط خود انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها هویدا شد، نمی‌توانیم جنایاتی که اشغالگران در این سال‌ها رقم زدند را نادیده بگیریم، جنایاتی که پایانی ندارد و عراقی‌ها را اسیر خود کرده است. درست مثل جنایاتی که صدام می‌کرد.
اما شهادت سپهبد حاج «قاسم سلیمانی» و فرمانده یاورش «ابومهدی المهندس» به دست اشغالگران آمریکایی، که با دعوت رسمی دولت عراق به بغداد رفته بود، تحولی در شرایط و حتی جانِ عراقی‌ها ایجاد کرد و عزم‌ها را برای بیرون راندن اشغالگران جزم‌تر کرد. در همین راه است که هیئت هماهنگی گروه‌های مقاومت عراق شامگاه پنجشنبه در بیانیه‌ای تأکید کرد، گروه‌های مقاومت مرحله جدیدی از مقاومت را پیش رو دارند که در آن سلاحشان در هر نقطه از خاک وطن به سمت نیروهای اشغالگر و پایگاه‌های آن نشانه می‌رود و مقاومت در این خصوص از حق شرعی، ملی و حمایت مردمی برخوردار است. هیئت هماهنگی گروه‌های مقاومت عراق همچنین تأیید می‌کند، عملیات مقاومت علیه نیروهای اشغالگر و پایگاه‌های آن بوده و خواهد ماند و نمایندگی‌های دیپلماتیک را هدف قرار نخواهد داد. به گزارش فارس، در بیانیه‌این نهاد آمده: «مقاومت عراق یک تصمیم عراقی است و انتخاب آن انتخاب مردم عراق است و تا آزاد‌سازی عراق از لوث اشغالگران با همین گزینه تحت هر شرایط و هزینه‌ای ادامه خواهد داد...واضح است که هر طرفی که به عنوان مانعی در برابر مسیر مقاومت و انتخاب همیشگی آن در مقابله با اشغالگران و بیرون راندن آنها قرار گیرد، آن طرف، خیانتکاری مزدور یا ذلیل، بزدل و تسلیم است و این حق مقاومت است و بلکه وظیفه آن است که به چنین طرف‌هایی توجه نکند و بلکه آنها را از کارشکنی در ضربات مقاومت علیه اشغالگران بازدارد». هیئت هماهنگی گروه‌های مقاومت عراق اخیرا هم با صدور بیانیه‌ای ضمن انتقاد از حضور آمریکا در عراق و حمله اخیر آمریکا به نیروهای الحشد‌الشعبی در مرز عراق با سوریه تاکید کرده بود: «توجیهات واهی برای مشروعیت بخشی به حضور غیرقانونی نظامیان اشغالگر آمریکایی در خاک عراق وجود دارد». پارلمان عراق پس از ترور شدن ابومهدی و سردار سلیمانی، قهرمانان مبارزه با داعش و گروه‌های تروریستی تکفیری، رای به خروج آمریکایی‌ها از عراق داد اما برخی کوتاهی‌ها در مراکز سیاسی عراق اجرایی شدن این قانون را به تاخیر‌انداخته و به نظر می‌رسد بیانیه مهم گروه‌های مقاومت و اعلان جنگ علیه آمریکا، بی‌ارتباط با این کوتاهی‌ها نباشد. با شهادت حاج قاسم سلیمانی، به مثابه فرمانده ارشد جریان مقاومت، نه تنها خللی در جریان مقاومت ایجاد نشده بلکه می‌توان گفت این جریان که پای در یک مکتب اعتقادی دارد، منسجم‌تر و مصمم‌تر شده و یکی از تأثیراتش این بود که عامل وحدت بیشتر نیروهای مقاومت عراق شد. باید توجه داشت که بذر وحدت کاشته شده است، دیگر با این نیروهاست که با اختیار خود آن را آبیاری کنند و یا به مرور در جریان مکرهای سیاسی مستحیل شوند!