آفتاب یزد می‌نویسد: میانگین قیمت تمام شده ساخت هر مترمربع مسکن در تهران در سال ۹۵ حول و حوش ۳ میلیون  و۶۰۰ هزار تومان بوده است. در آن زمان میانگین قیمت فروش هر مترمربع آپارتمان هم معادل ۴ میلیون  و۴۰۰ هزار تومان بوده است. بر این اساس حاشیه سود سازنده‌ها که متولی بخش مسکن در گزارش خود از آن با عنوان بازدهی تولید مسکن یاد کرده است ۲۵ درصد می‌شود و با رقم اعلام شده از سوی متولی مسکن که ۱۲۰ درصد بوده است بسیار فاصله دارد.
فرمول به کار گرفته شده از سوی متولی مسکن باعث شده که بازدهی تولید مسکن به ۱۲۰ درصد برسد که بسیار با واقعیت بازار ساخت‌وساز فاصله دارد و برآورد نشان می‌دهد این میزان در واقعیت معادل ۲۵ درصد بوده است.
این برآوردها براساس داده‌ها و آمارهای رسمی بانک مرکزی مربوط به فعالیت‌های ساختمانی در سال ۹۵ محاسبه شده است ضمن اینکه برای سال ۹۸ بانک مرکزی گزارشی از بازدهی فعالیت‌های ساختمانی منتشر نکرده است.
اما به دلیل سبقت جهش قیمت زمین از جهش قیمت مسکن در سال ۹۸ بسیار بعید به نظر می‌رسد که حتی در سال ۹۸ که دوره اوج جهش قیمت مسکن در شهر تهران بود حاشیه سود بساز‌و‌بفروش‌ها به ۶۰درصد هم برسد. کارشناسان معتقدند چنانچه آمارهایی که درباره متغیرهای بازار مسکن اعلام می‌شود با واقعیت‌های بازار مطابق نباشد این اقدام نمی‌تواند اثر مثبتی بر جای بگذارد. به‌خصوص در وضعیت فعلی که بازار مسکن در حال تغییر فاز و حرکت به سمت دوره پساجهش است.
در واقع با این شرایط که تغییرات قیمت مسکن نسبت به دی ماه پارسال از این حکایت دارد که نرخ تورم نقطه‌ای به 90/4 درصد رسیده است، بنابراین متقاضیان برای خرید یک واحد مسکونی در شهر تهران باید بیش از 90 درصد نسبت به پارسال پرداخت کنند؛ متولیان چگونه می‌توانند ادعا کنند که عادلانه مدیریت کرده و می‌کنند!؟ چگونه وقتی حقوق‌بگیران حداکثر با 20 تا 25 درصد افزایش حقوق سالانه مواجه هستند، با چنین تورم وحشتناک و فضایی، حداقل شانس هر سال را نسبت به سال قبل از آن هم خواهند داشت!؟ آیا در چنین شرایط وخیمی وقتی به آسانی سر بر بالین نرم خود در رختخواب می‌گذارند، ذره‌ای درد استیصال خانواده‌های مستأجر، اندکی خواب را بر آنها سخت کرده یا خواهد کرد!؟
آفتاب یزد همچنین در گزارشی، بر ضرورت عذرخواهی دولت روحانی از مردم در سال آخر فعالیت خود تأکید کرد.