دو دوست به قایق‌سواری رفتند و مدت زیادی پارو زدند. سپیده که زد گفتند: «چقدر رفته‌ایم؟ تمام شب را پارو زده‌ایم!» اما دیدند درست در همان جایی هستند که شب گذشته بودند! آنان تمام شب را پارو زده بودند، اما یادشان رفته بود طناب قایق را از ساحل باز کنند و در نتیجه همانجا توقف کرده بودند! برخی از زوجین در زندگی مشترک نیز مصداق بارز این داستان هستند و در یک برهه‌ای از تاریخ سختی‌های زندگی و یا در یک تجربه تلخ گذشته شان توقف نموده‌اند و به هیچ‌وجه حاضر نیستند از آن عبور نمایند. هر وقت یکی از زوجین اراده کند تا مشکلات را حل و فصل کند، طرف مقابل چون در اختلافات قبلی توقف نموده حاضر نیست برای حل مشکلاتشات تلاشی کند.
اختلاف علایق و سلایق در هر زندگی و بین هر زن و شوهری وجود دارد و هیچ زن و شوهری را نمی توانید پیدا کنید که فاقد اختلافات در علایق و سلایق باشند. سوال اینجاست که چطور می‌شود برخی زوجین این اختلافات را مدیریت می‌کنند و برخی دیگر در باتلاق مشکلات فرو می‌روند و هر روز نسبت به روز قبل بیشتر ناامید و سرگردان می‌شوند؟! پاسخ این است که زوجینی که مدیریت حل مسئله می‌دانند، غالباً اهل توقف نمودن در مشکلات زندگی‌شان نیستند. آنها می‌دانند که خودشان معصوم و عاری از خطا و اشتباه نیستند و طبعاً همسر و فرزندانشان هم مثل خودشان هستند و ممکن است گاهی دچار اشتباه شوند. آنها می‌دانند همانطور که وقتی از آنها خطا و اشتباهی سر می‌زند و انتظار بخشیده شدن از سوی طرف مقابل دارند، خودشان هم باید در برابر اشتباهات طرف مقابل اهل گذشت و تغافل و تجاهل باشند چراکه بدون تغافل و بخشش زندگی کردن بسیار ناگوار و سخت خواهد شد.
چنین زوج‌هایی وقتی با همسرشان به مشکلی برمی‌خورند یا وقتی در شغل و تحصیل و... با مشکلی مواجه می‌گردند به جای ناامید شدن و جزع و فزع نمودن، عاقلانه و منطقی در پی ریشه‌یابی منصفانه و حل مشکلشان برمی‌آیند و با تلاش و صبر فعال مضاعفشان سعی می‌کنند تا در آن مشکل متوقف نشوند چرا که توقف در مشکلات و اختلافات یعنی تزریق افکار و انرژی منفی به محیط خانه و اعضای خانواده، یعنی اضطراب و ترس در برابر مشکلات گذشته، یعنی مسموم نمودن  زندگی با ناامیدی به آینده. زوجین محترم باید توجه داشته باشند که درمان مشکلات زندگی هر چیزی می‌تواند باشد به جز متوقف شدن در گذشته و ناامیدی نسبت به آینده.
محسن پوراحمد خمینی- روانشناس و کارشناس خانواده