دودوزه‌بازی مدعیان اصلاحات با «نامزد اجاره‌ای»(خبر ویژه)
دودوزه‌بازی مدعیان اصلاح‌طلبی با علی لاریجانی، وضعیتی مضحک را رقم زده است.
این طیف از یک‌سو سرگرم برخی از رایزنی‌ها با رئیس سابق مجلس برای ترغیب وی به نامزدی در انتخابات 1400 هستند و از طرف دیگر در عین حال ادعا می‌کنند سوءمدیریت دولت فعلی که اعتراض گسترده مردم را موجب شده و نارضایتی از اصلاح‌طلبان را هم برانگیخته، به‌خاطر حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی به‌عنوان «نامزد اجاره‌ای» و غیراصلاح‌طلب است.
تعبیر نامزد اجاره‌ای و دولت اجاره‌ای را اصلاح‌طلبان ظرف چند سال گذشته، درباره روحانی و دولت وی استفاده کردند. و این در حالی است که آنها کسانی مانند عارف و جهانگیری را در میدان رقابت‌های انتخاباتی داشتند و با این وجه و به‌خاطر پایین بودن مقبولیت اجتماعی (زیر 10 درصد)، ناچار شدند از روحانی حمایت کنند.
اما همین طیف اکنون برای فرافکنی مسئولیت دولت، ادعا می‌کنند نسبتی با دولت و روحانی نداشته‌اند. حتی انکار می‌کنند که گفته بودند «ما اصلاح‌طلبان تضمین وعده‌های روحانی هستیم».
سال گذشته حسین مرعشی سخنگوی کارگزاران در پاسخ به سوالی درباره احتمال حمایت از علی لاریجانی در انتخابات مدعی شده بود «ما روی اسب بازنده شرط‌بندی نمی‌کنیم». اما اکنون برخی اعضای حزب به لاریجانی چراغ سبز نشان می‌دهند؛ همان‌گونه که در انتخابات مجلس و هم از وی حمایت کردند. البته بعدها کرباسچی مدعی شد کارگزاران از کسانی چون لاریجانی سربازگیری و یارگیری کرده است. در همین زمینه سایت فردا در تحلیلی با عنوان «پایان نامزد عاریه‌ای» نوشت: «استفاده از هرگونه کاندیدای عاریه‌ای توهین به جریان اصلاحات است». وقتی که محمدرضا عارف در ششمین کنگره حزب ندای ایرانیان این جمله را می‌گفت، علی لاریجانی آنجا نبود، اما مثل روز روشن است که مخاطب این جمله فقط و فقط خود او است. او که در ماه‌های اخیر یکی از گزینه‌های احتمالی اصلاح‌طلبان به حساب آمده و به‌رغم وجود برخی مخالفت‌های ابتدای مورد حمایت طیف محافظه‌کار اصلاح‌طلبان یعنی کارگزاران و اعتدال و توسعه بوده است.
گمانه ائتلاف اصلاح‌طلبان با علی لاریجانی را کارگزاران مطرح کرد؛ آن هم نه امروز و دیروز. بلکه بلافاصله بعد از انتخابات 96، حزب کارگزاران که همیشه بیش از سایرین به‌دنبال حضور در قدرت و دستیابی به مناسب بوده است، با طرح این دوگانه لاریجانی و جهانگیری جانب لاریجانی را گرفت و منطقش نیز این بود که بدون حضور در قدرت نمی‌توان گام عملی در راستای اصلاحات برداشت.
رئیس سابق مجلس در ماه‌های گذشته شاهد بگومگوهای اصلاح‌طلبان درباره حمایت از خودش بوده است.