علی قنبری (نماینده اصلاح طلب مجلس ششم) در روزنامه ایران نوشت: «هرچند لایحه بودجه پیشنهادی دولت نیز کامل نیست و ‌اشکالاتی به آن وارد است و می‌توان درباره برخی اعداد و ارقام آن مانند میزان فروش نفت، اوراق و سهم مالیات در آن بازنگری کرد، اما رد کلیات آن به نفع کشور نخواهد بود. درمجموع مجلس درمواجهه با لایحه بودجه سال آینده سه راه پیش رو دارد. یکی از این راه‌ها، رد کلیات بودجه است که به طور قطع دولت فعلی و آینده را با مشکلات متعددی مواجه خواهد کرد.
دومین راه که پیش روی نمایندگان مجلس قرار دارد، تصویب چند دوازدهم بودجه سال آینده است که ممکن است یک تا سه دوازدهم آن را به تصویب برسانند. این راه نیز به طور قطع به‌دلیل قطعی و عملی نبودن آن مشکلات متعددی برای دولت در مسیر اجرای بودجه و برنامه به همراه خواهد داشت.
اما سومین راه که دراین شرایط منطقی‌تر به نظر می‌رسد، تصویب دوسقفی بودجه است که بهترین راهکار محسوب می‌شود. مجلس می‌تواند در یک سقف بودجه را براساس درآمد و هزینه‌ای که دولت پیشنهاد داده است به تصویب برساند و سقف دوم را برمبنای اینکه تحریم‌ها در سال آینده به قوت خود باقی بماند و موجب کاهش درآمدهای دولت شود درنظر بگیرد. بدین ترتیب درصورتی که سقف نخست محقق شود و شرایط اقتصاد با لغو یا کاهش تحریم‌ها تغییر کند، دولت می‌تواند در چارچوب اهدافی که دنبال می‌کند، در زمینه توسعه اقتصادی، بهبود معیشت مردم، مهار و کاهش نرخ تورم، بیکاری و بهبود ضریب جینی تلاش کند. در این صورت دولت آینده نیزکه از اواسط سال آینده کار خود را آغاز خواهد کرد می‌تواند در همین راستا حرکت کند.»
صرف‌نظر از این که نمایندگان مجلس چه تصمیمی درباره لایحه بودجه می‌گیرند، باید از آقای قنبری پرسید چرا دولت باید بودجه غیر واقعی (خیالی) بنویسد که نیاز به اصلاح یا به قول ایشان دوسقفی کردن بودجه باشد؟ اگر قانون بودجه برای عملیاتی کردن و اجرا کردن است، چرا باید بر مبنای آمار فضایی و غیر واقعی (غیرقابل اجرا) باشد! و اگر برای اجرا نشدن است، چرا باید چند ماه وقت دولت و مجلس را بگیرد؟!
ثانیاً دولتی که با شعار تحول اقتصادی 100 روز و وعده برداشتن همه تحریم‌ها در روز اجرای برجام، نتوانسته از تحریم‌ها بکاهد بلکه به خاطر نوع مشی غلطش دولت اوباما و ترامپ را برای چند برابر کردن تحریم‌ها گستاخ کرده، و دولتی که باز هم به جای اهتمام به خنثی کردن تحریم‌ها، دم از مذاکره برای برداشتن تحریم می‌زند، چگونه می‌تواند کاری را که ظرف 7 سال نتوانسته و برعکس عمل کرده، ظرف 7 ماه باقی مانده انجام دهد؟
این‌ها در حالی است که آقای قنبری به عنوان کارشناس اقتصادی، آثار تورمی مخرب کسری بودجه و بی‌برنامگی مستتر در آن را بهتر از هرکس می‌داند. بنابراین درست و کارشناسی‌اش این بود که او و امثال او به دولت اعتراض کنند چرا بودجه‌ای را برای اجرا نشدن و نسخه‌ای برای بدتر شدن حال اقتصاد کشور تدوین و تجویز کرده است؟! نه این که بگویند مجلس در کنار سقف کاذب، یک سقف واقعی هم برای بودجه پیش‌بینی کند!